ინსპირაცია

ავტორი: 22 33 

ბერძნულ მითოლოგიაში გაია იყო უპირველესი ქალღმერთი,ნედლი, მატერიალური ენეგიისა. თავდაპირველად არსებობდა მხოლოდ უსაზღვრო ქაოსი, ბუნდოვანი ეთერი, ჰესიოდეს მიხედვით იგი პირველად თავისთავად გამოეყო ქაოსს და შვა ურანოსი, მთები, პლანეტები და ყველა სიცოცლხლის ფორმა რაც დედამიწაზე არსებობს. იგი შემოქმედის ფემინური ასპექტია ჩვენი უნივერსალური დედა რომელიც უპირობოდ ზრუნავს ჩვენზე. იგია გამოხატული ბუნების ყველა ქმნილებაში ყოველ მცენარეში თუ ცხოველში. კაცობრიობის განვითარებამ უდიდესი დისბალანსი შეიტანა სამყაროს ჰარმონიულად არსებობაში, რადგან იგი კოლექტიურად უფრო მასკულინური ხაზით პროგრესირდა.

სამყარო ორი ფუნდამენტური ენერგიისგან შედგება მასკულინური და ფემინური იგივე ინ და იან ერეგიები, როგორც კომპიუტერულ პროგრამირებაში ვიყენებთ 1 და 0 ასევე ‘ინ’ და ‘იან’ ენერგიები წარმოადგენს ჩვენი სამყაროს კოდირების ენას.ეს ძალიან ფაქიზი ენერგიებია და მისი აღქმა ადამიანების ურმრავლესობას უჭირს. ინ ენერგია სუბსტანციაა იანი კი მოძრაობა, მაგალითად ზღვა ინ ენერგია ხოლო ტალღები იანი.ეს ორი განუყოფელი დაამავედროს ურთიერთსაწინააღმდეგო და ურთიერთკომფლიქტური ძალები არსებობენ ყველა მოქმედებაში. ისინი სიმბოლიზირებენ ორ საწინააღმდეგო ენერგიას, რომლებიც თავიანთი მონაცვლებლობით და ურთიერმოქმედებით წარმოადგენენ სამყაროს დინამიკას. ეს სიმბოლიკა მეტყველებს, რომ რეალობა შედგება ურთიერთსაწინააღმდეგო ზემოქმედებითა და ურთიერთ საწინააღმდეგო პრინციპებით. „ინი“ და „იანი“ ერთმანეთზე დამოკიდებულნი არიან. ქმნიან რა მუდმივ მოძრაობას, ვიბრირებენ ისე, როგორც ტალღა და ხელს უწყობენ ურთიერთჰარმონიას, როგორც ქალი და მამაკაცი არიან პარტნიორები სიცოცხლესა და სიყვარულში. „ინი“ და „იანი“ არა მარტო საწინააღმდეგონი არიან, არამედ ისინი ჰარმონიულად ავსებენ ერთი მეორეს. „ინი“-სა და „იანი“-ს ურთიერთმოქმედება განიხილება, როგორც უსასრულო სიკვდილის და სიცოცხლის ციკლური პროცესები. ჯამრთელი სხეული დაფუძნებულია სრულყოფილ წონაწორობაზე ინსა და იანის შორის. ხოლო როდესაც ბუნებისგან შექმნილი ეს ბალანსი ირღვევა, ჩნდება ავადმყოფობა. 

სწორედ ასე დაავადდა ჩვენი კოლექტიური ცნობიერება რადგან ჩვენ ასწლეულების მანძილზე რეპრესირებას ვუკეთებდით ინ ენერგიებს, მუდმივად ომის რეჟიმში ვიყავით, იდეოლოგიებზე და პროგრესსზე ორიენტირებულები, მუდმივად სამსახურზე და გემებზე კონცენტრირებულები. დაუმორჩილებელი სიხარბიე და კონსუმერიზმი ჩვენი უსაყვარლესი დედამიწის ხარჯზე გადაგვქონდა. დავაზიანეთ ეკოსისტემა, შევარყიეთ კლიმატი რათა ბოლომდე გამოგვეწოვა ბუნებრივი რესურსები. უპასუხისმგებლო სამომხმარებლო პრაქტიკის შედეგად ათასობით არსება ვაზარალეთ. ღარიბი უფრო ღარიბდებდებოდა რადგან კორპორატიული ინტერესები საზოგადოებრივ აზრზე მოქმედებს რათა პოლიტიკის ფორმირება მოახდინოს, რომელსაც სარგებელი მხოლოდ მდიდრებისთვის მოქონდა. ჩვენ გვეზიზღებოდა და გვეშინოდა იმის რაც არ გვესმოდა, ჩვენ ჩვენი უსაშინლესი თვისებების პროექცირებას ვახდენით ჩვენივე ‘მტრებზე’ რათა მათზე ძალადობა გაგვემართლებინა, სხვების ხარჯზე ჩვენი რესურსების მარაგს ვზრდით და ვზრდით, ვაიგნორებთ სხვა ადამიანების ტანჯვას და დაუფიქრებლად ვაგრძელებდით ჩვენი პლანეტის, ქვეყნის და ქალაქების დაბინძურებას. ეს პრობლემა მარტო დასავლეთის ან აღმოსავლეთის არ იყო, ამ პრობლემაში ყველანი ვმონაწილეობდით ჩვენი უმოქმედობით! 

დღეს რაც ხდება ჩვენს გარშემო ჩვენი კოლექტიური ცნობიერების ანარეკლია.ჩვენ ჩვენი ინდუსტრიული ზრდით და პოლარული განვითარებით გადავიქეცით დედამიწის სიმსივნედ. ეს ვირუსი კი მისი ანტისხეულებია რომელიც მის განკურნებას ემსახურება.

ჩვენ ემოციებზე წინ ინტელექტი დავაყენეთ, სხეულზე წინ გონება, თანამშრომლობაზე წინ იერარქია, უპირობო სიყვარულზე წინ თაყვანისცემა, სიბრძნეზე წინ იდეოლოგია, ბუნებაზე წინ სოციალური სტრუქტურები, ეკოლოგიაზე წინ ეკონომიკა, ერთიანობაზე წინ იზოლაცია და რეალურზე წინ იდეალური.. 

ამ სამყაროში კანონზომიერება უპირველესია, ვინც კოსმოლოგიას და ციკლებს შეისწავლის მისთვის ეს მოვლენები სურპრიზრს არ წარმოადგენს. 10 იანვარს უდიდესი სტელიუმი შედეგა თხის რქის თანავარსკვლავედში რომელიც უდიდესი რყევების მომტანი იყო მაშინ ჩემ ამ სტატაიაში დავწერე კიდეც კაცობრიობას კარმა დაუბრუნდებათქო. პლუტონის და სატურნის შეერთება ყოველთვის უდიდესი ტრანსფორმაციების და ცვლილებების მომტანი იყო და მაგალითებიც მაქვს მოყვანილი.

თუკი დროზე არ გამოვფხიზლდებით და არ გავიაზრებთ რასაც უკვე ასე უმკაცრესად გვაჩვენებს სამყარო როგორც კიბოს ისე მოგვკვეთავს ბუნების ძალები დედამიწას. სატურნი ჩვენი დიდი მასწავლებელი გვიწესებს სოციალურ შეზღუდვას რათა კოლექტიურად ინ(ფემინური) ენერგიების ინტეგრაცია მოვახდინოთ. იგი პირველ რიგში გვასწავლის შეჩერებას, დაფიქრებას, თანაგრძნობას, მოთმინებას, გვასწავლის ბუნების დაფასებას და მასთნ ჰარმონიულად ცხოვრებას, გვასწავლის გონების გაჩერებას და გულის მოსმენას, ინტუიციის განვითარებას და უმთავრესად სამყაროს სულის amina mundi-ის შეცნობას და პატივისცემას.

თბილისის დროით ეს ხდება 5 აპრილს, დილის 6:45. არ გავუშვათ ეს შანსი ხელიდან და შევუერთდეთ გლობალურ მედიტაციას მსოფლიო მაშტაბით. ამ დროს მილიონამდე ადამიანი, მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხიდან, ერთდროულად იმედიტირებს დედამიწისთვის.მნიშვნელობა არა აქვს, მედიტირებ თუ არა. თუ პირველად აკეთებ, შეგიძლია გიდირებული მედიტაციას მიჰყვე:  https://www.youtube.com/watch?v=zG2MmmiUJ-Y

სასწაული არის დედამიწა, სასწაული არის მისი ბუნება, მისი არსი, სასწაულები ვართ ჩვენ და შეგვიძლია მასობრივი საწაული მოვახდინოთ.

მედიტაციის დეტალები:

გთხოვ ხელი შეუწყო ამ ინფორმაციის გავრცელებას, გააზიარე, მოიწვიეთ მეგობრები, გაუგზავნე პირად შეტყობინებებში, თუ გაქვთ ბლოგი ან იუთუბ ჩენელი დაწერე ან ჩაწერე ვიდეო.

სიყვარულით.

მოუსმინოთ გაიას, მოვეფეროთ და გული გავუღოთ ჩვენს უნივერსალურ დედას.

ძალიან სიმბოლურია და არ შემიძლია რომ არ აღვნიშნო რომ დღეს დედაჩემის დაბადების დღეა, გილოცავ დედა, შენ ჩემთვის ყოველთვის უდიდესი ინსპირაცია იყავი ნამდვილი ქალურობის, შენ მასწავლე უპირობო სიყვარული, თავმდაბლობა და მოთმინება ❤️

მთარგმნელი: ლიკა მარღანია

წყარო: MAGMA

ყველაფრის თეორია ათენესგან

ნაწილი 1 – სოციალური ნევროლოგია

განსაკუთრებით გამორჩეული ნეირონები და ნეირომედიატორები, როგორიცაა ნორეპინეფრინი,ისინი დაცვით მექანიზმს ააქტიურებენ, როდესაც ვგრძნობთ, რომ ჩვენს აზრებს/ფიქრებს აუცილებლად ესაჭიროება ‘გარე’ ზემოქმედებისგან დაცვა. თუკი ვინმეს აზრი განსხვავდება ჩვენი საკუთარი შეხედულებისგან, ტვინისკენ მიემართება იგივე ქიმიური ნივთიერებები, რომლებიც უზრუნველყოფენ ხოლმე ჩვენს გადარჩენას საშიშ სიტუაციებში. ამ თავდაცვით მდგომარეობაში ტვინის შედარებით პრიმიტიული ნაწილი ერთვება რაციონალურ აზროვნებაში, ხოლო ლიმბურ სისტემას შეუძლია დაბლოკოს ჩვენი მუშა მეხსიერება და ფიზიკურად გამოიწვიოს „აზროვნების შეზღუდვა“.

ამაზე დაკვირვება შეიძლება, მაგალითად, დაშინების, ან პოკერის თამაშის დროს, ან როდესაც ვინმე ჯიუტად იცავს თავის პოზიციას კამათის დროს.

როგორც არ უნდა ღირებული იყოს იდეა, ამგვარ მდგომარეობაში ტვინი უძლურია დაამუშავოს იგი. ნეირონულ დონეზე, იგი მას საფრთხედ აღიქვამს, თუნდაც საქმე სრულიად უწყინარ შეხედულებებს, ან ფაქტებს ეხებოდეს, რომლებსაც, სხვა შემთხვევაში, შესაძლოა, დავეთანხმებოდით კიდეც.

მაგრამ, როდესაც ჩვენ ვავლენთ საკუთარ თავს და ჩვენს აზრებს და შეხედულებებს ჯეროვნად აფასებენ, დამცავი ნივთიერებების დონე ტვინში მცირდება, დოფამინის გადაცემა ააქტიურებს მოწონების, წახალისების ნეირონებს და ჩვენ ვგრძნობთ საკუთარ ძალას და გვემატება თავდაჯერება. ჩვენი შეხედულებები არსებით გავლენას ახდენენ ჩვენი სხეულის ქიმიაზე. სწორედ ამას ეფუძნება პლაცებოს ეფექტი.

თვითშეფასება და საკუთარ თავში დაჯერებულობა კავშირშია ნეირომედიატორ სეროტონინთან. აღნიშნულის ძლიერ დეფიციტს, ხშირ შემთხვევაში, დეპრესიასთან, თვითგამანადგურებელ ქმედებებთან, და, თვითმკვლელობამდეც კი მივყავართ.
როდესაც საზოგადოება გვაფასებს, ტვინში დოფამინის და სეროტონინის დონე მატულობს და გვეხმარება ემოციური ფიქსირებულობისგან გათავისუფლებასა და თვითშეგნების ამაღლებაში

ნაწილი 2- სარკისებრი ნეირონები და ცნობიერება

სოციალური ფსიქოლოგია ხშირად მიმართავს ადამიანის საბაზისო მოთხოვნილებას „იპოვოს თავისი ადგილი“ და უწოდებს ამას „ნორმატიულ სოციალურ გავლენას“. ადამიანის ზრდა-განვითარებასთან ერთად, ჩვენი მორალური და ეთიკური კომპასი თითქმის მთლიანად გარემოს გავლენით ყალიბდება. ამგვარად, ჩვენი ქცევები ხშირად იქიდან მომდინარეობს, თუ როგორ გვაფასებს საზოგადოება.

თუმცა, ახალი მონაცემები ნევროლოგიის სფეროში კულტურისა და ინდივიდუალობის ბევრად უფრო მკაფიო გაგებას გვთავაზობს.

ახალმა ნევროლოგიურმა კვლევებმა დაადასტურეს ემპათიური სარკისებრი ნეირონების არსებობა. როდესაც განვიცდით გარკვეულ ემოციებს, ან გარკვეულ ქმედებებს ვახორციელებთ, კონკრეტული ნეირონები იწყებენ მუშაობას. მაგრამ, როდესაც ვხედავთ, თუ როგორ აკეთებს ამას ვიღაც სხვა, ან წარმოვიდგენთ ამას, ამოქმედდება იმავე ნეირონების დიდი ნაწილი, იმგვარად, თითქოს ამ ყველაფერს ჩვენ ვაკეთებდეთ.

აღნიშნული ემპათიური ნეირონები გვაკავშირებენ სხვა ადამიანებთან და გვაძლევენ საშუალებას შევიგრძნოთ ის, რასაც სხვები განიცდიან. იმდენად, რამდენადაც იგივე ნეირონები რეაგირებენ ჩვენს წარმოსახვაზე, მათგან ისევე ვიღებთ ემოციურ უკუკავშირს, როგორც სხვა ადამიანისგან. ეს სისტემა გვაძლევს სწორედ თვითანალიზის შესაძლებლობას.

სარკისებრი ნეირონები ვერ ხედავენ განსხვავებას საკუთარ თავსა და სხვებს შორის. ამიტომაც არის, რომ ჩვენ ასერიგად ვართ დამოკიდებული გარშემომყოფთა შეფასებაზე და გვიჩნდება სურვილი შევესაბამებოდეთ მას. ჩვენ მუდმივად ვექვემდებარებით გაორებას: იმას, თუ როგორ ვხედავთ ჩვენს თავს და იმას შორის, თუ როგორ აღგვიქვამენ სხვები. ამას შეუძლია ხელი შეუშალოს ჩვენს ინდივიდუალურობას და თვითშეფასებას. თავის ტვინის ფოტოები გვიჩვენებს, რომ ჩვენ ამ უარყოფით ემოციებს განვიცდით იქამდეც კი, ვიდრე მათ გავაცნობიერებდეთ. მაგრამ, ჩვენი თვითშეგნებით ჩვენ შეგვიძლია შევცვალოთ უარყოფითი ემოციები, რადგან შეგვწევს უნარი ვაკონტროლოთ მათი გამომწვევი აზრები ჩვენში. აღნიშნული გახლავთ ნეიროქიმიური შედეგი იმისა, თუ როგორ სუსტდებიან მოგონებები და როგორ ხდება მათი აღდგენა ცილის სინთეზით.

თვითანალიზი ძლიერ გავლენას ახდენს ტვინის მუშაობაზე. ის ააქტიურებს თვითრეგულაციის ნეოკორტიკულ უბნებს, რომლებიც საშუალებას გვაძლევენ მკაფიოდ ვაკონტროლოთ საკუთარი გრძნობები. ყოველ ჯერზე, როდესაც ამას ვაკეთებთ, ჩვენი რაციონალურობა და ემოციური მდგრადობა მყარდება. თვითკონტროლის გარეშე, ჩვენი ფიქრებისა და ქმედებების უმეტესობა იმპულსურია, და ის ფაქტი, რომ შემთხვევით ვრეაგირებთ და არ ვაკეთებთ ცნობიერ არჩევანს, ინსტიქტურად გვაღიზიანებს. ამის თავიდან ასაცილებლად, ტვინი მიისწრაფის გაამართლოს ჩვენი საქციელი და ფიზიკურად ახდენს მოგონებების ‘გადაწერას’ მეხსიერების რეკონსოლიდაციის გზით, გვაიძულებს რა, დავიჯეროთ, რომ ჩვენ ‘ვაკონტროლებდით’ ჩვენს ქმედებებს.

ამას ეწოდება რეტროსპექტული რაციონალიზაცია, რომელიც ჩვენი უარყოფითი ემოციების უმეტესობას გადაუჭრელად (უპასუხოდ) ტოვებს და მათ შეუძლიათ თავი ნებისმიერ დროს წამოყონ. ისინი კვებავენ შინაგან დისკომფორტს მაშინ, როდესაც ტვინი განაგრძობს ჩვენი ირაციონალური ქცევების გამართლებას. ეს ყოველივე, ქვეცნობიერის რთული და თითქმის შიზოფრენიული ქმედება ჩვენს ტვინში ფართო, პარალელურად განაწილებული სისტემების მუშაობის შედეგია. ცნობიერებას არ გააჩნია კონკრეტული ცენტრი. მოჩვენებითი ერთიანობა განპირობებულია იმით, რომ ყოველი ცალკეული ჯაჭვი აქტიურდება და თავს ავლენს დროის კონკრეტულ მომენტში.

ჩვენი გამოცდილება მუდმივად ცვლის ნერვულ ბმებს, იმავდროულად, ფიზიკურად ცვლის რა ჩვენი ცნობიერების პარალელურ სისტემას. ამაში პირდაპირმა ჩარევამ, შესაძლოა სიურეალისტური ეფექტები გამოიწვიოს, რაც აღძრავს კითხვას, თუ რა არის ცნობიერება და სად მდებარეობს იგი.

თუკი მარცხენა ნახევარსფეროს განვაცალკევებთ მარჯვენა ნახევარსფეროსგან, როგორც იმ პაციენტების შემთხვევაში, რომლებმაც გადაიტანეს ტვინის განცალკევების პროცესი, თქვენ მარცხენა ნახევარსფეროს მეშვეობით შეინარჩუნებთ ლაპარაკის და ფიქრის უნარს, მაშინ, როდესაც მარჯვენა ნახევარსფეროს შემეცნებითი უნარები ძლიერ შეზღუდვებს დაექვემდებარება. მარცხენა ნახევარსფერო ვერც იგრძნობს მარჯვენა ნახევარსფეროს არარსებობას, თუმცა ეს მნიშვნელოვნად შეცვლის თქვენს აღქმას.

მაგალითად, თქვენ ვერ შეძლებთ აღწეროთ სხვა ადამიანის სახის მარჯვენა ნაწილი, მაგრამ თქვენ ამას ვერ შეამჩნევთ. თუმცა, პრობლემას ამაში ვერ დაინახავთ და ვერც მიხვდებით, რომ რაღაც შეიცვალა. ეს ხდება, რადგან აღნიშნული პროცესი მხოლოდ თქვენს მიერ რეალური სამყაროს აღქმას კი არ შეეხება, არამედ თქვენს აზრობრივ ხატსახეებსაც, და ეს არამხოლოდ აღქმის პრობლემაა, არამედ ცნობიერების ფუნდამენტური ცვლილება.

ნაწილი 3 – ღმერთი ნეირონებში

თითოეულ ნეირონს გააჩნია ელექტრული ძაბვა, რომელიც იცვლება, როდესაც იონები შედიან მასში, ან ტოვებენ მას.როდესაც ძაბვა გარკვეულ დონეს აღწევს, ნეირონი უშვებს ელექტროსიგნალს სხვა უჯრედებისკენ, სადაც პროცესი მეორდება. როდესაც ბევრი ნეირონი ერთდროულად უშვებს სიგნალებს, ჩვენ ამის გაზომვა ტალღის სახით შეგვიძლია.

ტვინისმიერი ტალღები პასუხს აგებენ თითქმის ყველაფერზე, რაც ჩვენს ტვინში ხდება, მეხსიერების, ყურადღებისა და თვით ინტელექტის ჩათვლით. სხვადასხვა სიხშირის რხევები კლასიფიცირდება, როგორც ალფა, ბეტა და გამა ტალღები. ტალღების ყოველი ტიპი კავშირშია სხვადასხვა ამოცანებთან. ტალღები საშუალებას აძლევენ ტვინის უჯრედებს მოიმართონ/გადაეწყონ ამოცანის შესატყვის სიხშირეზე, და უგულებელყონ სხვა უცხო სიგნალები. ისევე, როგორც რადიომიმღები მოიმართება ხოლმე რადიოსადგურის ტალღაზე. ნეირონებს შორის ინფორმაციის გადაცემა ოპტიმალური ხდება მაშინ, როდესაც მათი ქმედებები სინქრონიზებულია. აი, რატომ განვიცდით კოგნიტურ დისონანსს, გაღიზიანებას, რაც ორი არათავსებადი იდეითაა ხოლმე გამოწვეული. ნება, ეს არის სწრაფვა ცალკეულ აქტიურ ნეირონულ ჯაჭვებს შორის დისონანსის შემცირებისკენ.

ევოლუციაც მსგავს პროცესად შეიძლება განვიხილოთ, სადაც ბუნება ცდილობს ადაპტირდეს, ანუ „რეზონირდეს“ გარემოსთან. მან განვითარების გზა განვლო, ვიდრე მიაღწევდა იმ დონეს, სადაც დაიწყო თვითშემეცნება და ფიქრი საკუთარი არსებობის რაობაზე. როდესაც ადამიანი შეეჯახება მიზნისაკენ სწრაფვის პარადოქსს და ფიქრს იმაზე, რომ არსებობას აზრი არ აქვს, ხდება კოგნიტური დისონანსი. ამიტომ მიაშურებენ ხოლმე ადამიანები სულიერებას და განუდგებიან ხოლმე მეცნიერებას, რომელსაც არ აქვს პასუხები ამ ეგზისტენციალურ კითხვებზე: ვინ ვარ? და რისთვის ვარსებობ?

ნაწილი 4 – მე – Athene

„სარკისებრი ნეირონები ვერ აღიქვამენ სხვაობას საკუთარ თავსა და სხვებს შორის“. 

მარცხენა ნახევარსფერო მნიშვნელოვანწილად აგებს პასუხს შეხედულებების მწყობრი სისტემის შექმნაზე, რომელიც უზრუნველყოფს ჩვენი ცხოვრების უწყვეტობის განცდას. ახალი გამოცდილება ედარება შეხედულებათა არსებულ სისტემას და თუ ვერ ეწერება მასში, მას უბრალოდ უგულებელყოფენ.

ბალანსის როლში მარჯვენა ნახევარსფერო გვევლინება, რომელიც სრულიად საპირისპირო მისიას ასრულებს. მაშინ, როდესაც მარცხენა ნახევარსფერო ისწრაფვის მოდელის შენარჩუნებისკენ, მარჯვენა გამუდმებით ეჭვქვეშ აყენებს სტატუს-ქვოს. თუკი განსხვავებები უკიდურესად დიდია, მარჯვენა ნახევარსფერო გვაიძულებს გადავხედოთ ჩვენს მსოფლმხედველობას. მაგრამ, თუკი ჩვენი შეხედულებები ძალზედ მტკიცეა, მარჯვენა ნახევარსფერომ შესაძლოა ვერც დაძლიოს ჩვენი მხრიდან უარყოფა.

აღნიშნულმა, შესაძლოა, დიდი სირთულეები შექმნას სხვების არეკვლის პროცესში. როდესაც ნერვული ბმები, რომლებიც განსაზღვრავენ ჩვენს შეხედულებებს, არ არიან (საკმარისად) განვითარებულნი, ან აქტიურნი, ჩვენი ცნობიერება, როგორც ყველა აქტიური ჯაჭვის ერთობლიობა, შეივსება სარკისებრი ნეირონების ქმედებით. ისევე, როგორც მაშინ, როდესაც გვშია, და ჩვენი ცნობიერება ჭამასთან დაკავშირებული ნეირონული პროცესებით იტვირთება.

ეს არ გახლავთ ცენტრალური „მე“-ს შედეგი, რომელიც გასცემს ბრძანებებს ტვინის ცალკეული უბნებისთვის. ტვინის ყველა ნაწილი შესაძლოა იყოს აქტიური ან არააქტიური და ურთიერთქმედებდეს ცენტრალური ბირთვის გარეშე. ისევე, როგორც პიქსელებმა ეკრანზე შეიძლება მიიღონ ნაცნობი ფორმა, ნეირონული ურთიერთქმედებების ჯგუფი შესაძლოა გამოვლინდეს, როგორც ცნობიერება.

ნებისმიერ მომენტში ჩვენ განსხვავებულ ხატ-სახეს წარმოვადგენთ. როდესაც ვირეკლავთ სხვებს, როდესაც გვშია, როდესაც ვუყურებთ ამ ფილმს. ყოველ წამს ჩვენ სხვა ადამიანი ვხდებით, გამომდინარე სხვადასხვა მდგომარეობებიდან, რომელსაც განვიცდით. როდესაც ჩვენს თავს ვუყურებთ სარკისებრი ნეირონების გავლით, ჩვენ ვქმნით ინდივიდუალობის იდეას. მაგრამ, როდესაც ამას მეცნიერული თვალთახედვით ვახორციელებთ, ჩვენ სრულიად სხვა რამეს ვხედავთ. 

ნეირონული ურთიერთქმედებები, რომლებიც ჩვენს ცნობიერებას ქმნიან, ჩვენი ნეირონების ფარგლებს საკმაოდ სცდება.

ჩვენ წარმოვადგენთ ტვინის ნახევარსფეროებსა და ჩვენს გრძნობებს შორის ელექტროქიმიური ურთიერთქმედებებების შედეგს, რომლებიც ჩვენს ნეირონებს გარშემო მყოფ სხვა ნეირონებთან აკავშირებენ. არ არსებობს არავითარი ‘გარე’. ეს არ არის ჰიპოთეტური ფილოსოფია, ეს სარკისებრი ნეირონების ძირითადი თვისებაა, რომელიც საშუალებას გვაძლევს გავაცნობიეროთ საკუთარი თავი სხვების ‘გავლით’.

არასწორი იქნებოდა ამ ნეირონული ქმედების საკუთრად აღქმა, გარემოს გამორიცხვით. ევოლუციები ასევე ირეკლავენ ჩვენი ზეორგანიზმის მხარეებს, სადაც ჩვენი, როგორც პრიმატების თვითგადარჩენა კოლექტიურ უნარებზე იყო დამოკიდებული.

დროთა განმავლობაში განვითარდნენ ნეოკორტიკული უბნები, რომელიც ისნტინქტების შეცვლის და ჰედონისტური იმპულსების დათრგუნვის საშუალებას იძლეოდა ჯგუფის საკეთილდღეოდ.

ჩვენმა გენებმა იწყეს ორმხრივი სოციალური ქცევების განვითარება ზეორგანიზმის სტრუქტურებში, რომლითაც „უძლიერესის გადარჩენის“ იდეას უარყოფდნენ. ტვინი განსაკუთრებულად ეფექტურად მუშაობს, როდესაც არ არსებობს დისონანსი ტვინის მოწინავე უბნებსა და შედარებით ძველ, პრიმიტიულ უბნებს შორის. ის, რასაც ჩვენ ‘ეგოისტურ მიდრეკილებებს’ ვუწოდებთ, ეგოისტური ქცევის მხოლოდ დასაზღვრული განმარტებაა, როდესაც ადამიანის თვისებები აღიქმება ინდივიდუალობის არასწორი პარადიგმის გავლით… ნაცვლად მეცნიერული შეხედულებისა იმის შესახებ, თუ ვინ ვართ ჩვენ – ერთი მთლიანის წამიერი, მუდმივად ცვალებადი ხატსახე, რომელსაც არ გააჩნია ცენტრი.

ამ შეხედულებათა სისტემის ფსიქოლოგიურ შედეგად გვევლინება თვითაღქმა მოჩვენებით „მე“-სთან მიჯაჭვულობის გარეშე, რასაც მივყავართ უფრო ნათელ გონებასთან, საზოგადოებრივ შეგნებასთან, თვითკონტროლთან, და იმასთან, რასაც ხშირად უწოდებენ „ყოფნას აქ და ახლა“.

გავრცელებულია შეხედულება, რომ ჩვენ აუცილებლად გვჭირდება ისტორია, ჩვენი ცხოვრების ქრონოლოგიური ხედვა, იმისთვის, რომ შევქმნათ მორალური ფასეულობები. მაგრამ, ტვინის ემპათიური და სოციალური ბუნების ჩვენი თანამედროვე გაგება გვიჩვენებს, რომ წმინდა მეცნიერული შეხედულება, ინდივიდუალურობასა და „ისტორიასთან“ მიჯაჭვულობის გარეშე, თვითაღქმის ბევრად უფრო ზუსტ, კონსტრუქტიულ და ეთიკურ სისტემებს იძლევა, ვიდრე ჩვენივე გაბნეული ფასეულობები.

ეს ლოგიკურია, რადგან ჩვენი ჩვეული მიდრეკილება, განვსაზღვროთ საკუთარი თავი, როგორც წარმოსახვითი ინდივიდუალური კონსტანტა, ტვინს ისეთი კოგნიტური აშლილობებისკენ უბიძგებს, როგორიცაა აკვიატებული სტერეოტიპები და მოლოდინების შექმნის მოთხოვნილება.

კლასიფიცირებისკენ სწრაფვა ჩვენი ურთიერთქმედების ყველა ფორმის საფუძველშივე დევს. მაგრამ ამის, როგორც შინაგანის, ხოლო გარემოს, როგორც გარეგანის კლასიფიცირებისას, ჩვენ ვზღუდავთ საკუთარ ნეიროქიმიურ პროცესებს და გვიჩნდება გაუცხოების შეგრძნება.

პიროვნული ზრდა და მისი გვერდითი ეფექტები, მაგალითად, როგორიცაა ბედნიერება და კმაყოფილება, სტიმულირდება, როდესაც ჩვენს ურთიერთქმედებებში არ ვექვემდებარებით სტერეოტიპებს.

ჩვენ, შესაძლოა, განსხვავებული შეხედულებები გაგვაჩნდეს და არ ვეთანხმებოდეთ ერთმანეთს, მაგრამ ურთიერთქმედებები, რომლებიც ჩვენ აღგვიქვამენ ისეთებად, როგორებიც ვართ, განსჯის გარეშე, ნეიროფსიქოლოგიურ კატალიზატორებად გვევლინებიან, რომლებიც ახდენენ ტვინის სტიმულირებას მიიღოს სხვები და მიიღოს შეხედულებების რაციონალურად დამტკიცებადი სისტემები კოგნიტური დისონანსის გარეშე.

ამ ნეირონული ქმედების სტიმულაცია და ურთიერთქმედება გვათავსუფლებს ყურადღების გადამტანი ფაქტორების და გართობის საჭიროებისგან და ქმნის კონსტრუქციული ქცევების ციკლს ჩვენს გარემოში. სოციოლოგებმა აღმოაჩინეს, რომ ისეთი მოვლენები, როგორიცაა მოწევა და ჭარბი კვება, ემოციები და იდეები, ისევე ვრცელდება საზოგადოებაში, როგორც გადაეცემა ნეირონების ელექტროსიგნალები, როდესაც მათი ქმედებები სინქრონიზებულია.

ჩვენ წარმოვადგენთ ნეიროქიმიური რეაქციების გლობალურ ქსელს. შეფასებისა და აღიარების თვითგანვითარებად ციკლს, რომელიც მყარდება ყოველდღიური გადაწყვეტილებებით – ეს ჯაჭვური რეაქციაა, რომელიც, საბოლოო ჯამში, განსაზღვრავს ჩვენს კოლექტიურ უნარს გადავლახოთ მოჩვენებითი უთანხმოებები და შევხედოთ ცხოვრებას სამყაროსეული სტრუქტურის პრიზმაში.

ჩირენის კვლევების მიმდინარეობის პროცესში მე გავაკეთე ამ კვლევების მიმდინარე შედეგების გამარტივებული, მაგრამ ყოველმხრივი ანალიზი. ეს გახლავთ კვანტური ფიზიკისა და ფარდობითობის თეორიის გაერთიანებაზე მისი მუშაობის პირველი თვეების ჩემეული ინტერპრეტაცია. მოცემული თემა საკმაოდ რთულია და შესაძლოა, ძნელად გასაგებიც იყოს თქვენთვის. ასევე, ის მოიცავს გარკვეულ ფილოსოფიურ დასკვნებს, რომლებზეც საუბარი იქნება ეპილოგში.

უამრავმა გასაოცარმა მიღწევამ უკანასკნელი ასწლეულის მანძილზე მიგვიყვანა სამყაროს შეცნობის მეცნიერული სისტემის ცვლილებასთან. აინშტაინის ფარდობითობის თეორიამ გვიჩვენა, რომ დრო და სივრცე ერთიან ქსოვილს ქმნიან. ხოლო ნილს ბორმა კვანტური ფიზიკის მეშვეობით გამოავლინა ნივთიერების საბაზისო კომპონენტები – ის სფერო, რომელიც მხოლოდ „აბსტრაქტული ფიზიკური აღწერილობის“ სახით არსებობს. ამის შემდეგ, ლუი დე ბროილმა აღმოაჩინა, რომ ნივთიერებას მთლიანად, და არა მხოლოდ ფოტონებსა და ელექტრონებს, ახასიათებს კვანტური კორპუსკულურ-ტალღური დუალიზმი. ამან მიგვიყვანა რეალობის ბუნების შესახებ აზროვნების და, ასევე, პოპულარული მეტაფიზიკური და ფსევდომეცნიერული თეორიების ახალ სკოლებთან. მაგალითად, იმასთან, რომ ადამიანის გონებას ძალუძს სამყაროს მართვა პოზიტიური აზროვნების გზით. ეს თეორიები მიმზიდველია, მაგრამ ისინი არ ექვემდებარებიან გადამოწმებას და მათ შეუძლიათ მეცნიერების პროგრესის შეფერხება.

აინშტაინის ფარდობითობის სპეციალური და ზოგადი თეორიის კანონები გამოიყენება თანამედროვე ტექნოლოგიებში, მაგალითად GPS თანამგზავრებში, სადაც გათვლების სიზუსტე შესაძლოა დღეში 10 კილომეტრზე მეტად გადაიხაროს, თუ არ გავითვალისწინებთ ისეთ შედეგებს, როგორიც დროის შენელებაა. ესე იგი, მოძრავი საათებისთვის დრო უფრო შენელებულად გადის, ვიდრე უძრავისთვის. ფარდობითობის თეორიის სხვა ეფექტები მდგომარეობს მოძრავი ობიექტებისთვის მანძილის შემოკლებაში და ფარდობითობის ერთდროულობაში, რის გამოც შეუძლებელია დანამდვილებით ვამტკიცოთ, რომ ორი მოვლენა ერთსა და იმავე დროს ხდება, თუკი ისინი სივრცეში დაშორებულები არიან. არაფერი არ მოძრაობს სინათლის სიჩქარეზე სწრაფად. ეს ნიშნავს, რომ თუ 10 სინათლის წამის სიგრძის მილს წინ ვუბიძგებთ, 10 წამი გავა, ვიდრე მოქმედება მოხდება მეორე მხარეს. 10-წამიანი დროის ინტერვალის გარეშე მილი არ არსებობს თავისი მთლიანი მოცულობით. საქმე ჩვენი დაკვირვების დასაზღვრულობაში კი არ მდგომარეობს, არამედ ფარდობითობის თეორიის პირდაპირ შედეგში, სადაც დრო და სივრცე ურთიერთდაკავშირებულია და ერთს არ შეუძლია არსებობა მეორის გარეშე.

კვანტური ფიზიკა იძლევა კორპუსკულურ-ტალღური დუალიზმისა და ენერგიისა და მატერიის ურთიერთქმედების მთელი რიგი საკითხების მათემატიკურ აღწერას/ახსნას. ის განსხვავდება კლასიკური ფიზიკისგან, უპირველეს ყოვლისა, ატომურ და სუბატომურ დონეზე. აღნიშნული მათემატიკური ფორმულირებები აბსტრაქტული ხასიათისაა, ხოლო მათი დასკვნები ხშირად არაინტუიტიურია. კვანტი წარმოადგენს ნებისმიერი ფიზიკური არსის მინიმალურ ერთეულს, რომელიც მონაწილეობს ურთიერთქმედებაში. ელემენტარული ნაწილაკები – ეს სამყაროს კომპონენტებია. ეს ის ნაწილაკებია, რომელთაგანაც შედგებიან ყველა სხვა ნაწილაკები. კლასიკურ ფიზიკაში ჩვენ ყოველთვის შეგვიძლია დავყოთ ობიექტი უფრო პატარა ნაწილებად, კვანტურში – ეს შეუძლებელია. ამიტომ კვანტური სამყარო წარმოადგენს უნიკალურ მოვლენათა სიმრავლეს, რომელთა ახსნა კლასიკური კანონებით შეუძლებელია. მაგალითად, კვანტური ბმა, ფოტოეფექტი, კომპტონური განშლა (გაფანტვა) და სხვა მრავალი. კვანტურ სამყაროს უამრავი უჩვეულო ინტერპრეტაცია გააჩნია. შედარებით ფართოდ ცნობილებს შორისაა – კოპენჰაგენის ინტერპრეტაცია და მრავალსამყაროიანი ინტერპრეტაცია. დღევანდელობაში ძალას იკრებენ ისეთი ალტერნატიული ინტერპრეტაციები, როგორიცაა, მაგალითად, „ჰოლოგრაფული სამყარო“.

 

ნაწილი 1

დე ბროილის განტოლება

 

მიუხედავად იმისა, რომ კვანტური ფიზიკა და აინშტაინის ფარდობითობის კანონები ერთნაირად აუცილებელია სამყაროს მეცნიერული გაგებისთვის, არსებობს მთელი რიგი გადაუჭრელი სამეცნიერო პრობლემები და ჯერჯერობით არ ჩანს გამაერთიანებელი თეორია. რამდენიმე მიმდინარე საკითხს შორისაა შემდეგი: რატომაა დაკვირვებადი მატერია სამყაროში მეტი, ვიდრე ანტიმატერია? რა ბუნებისაა დროითი ღერძი? როგორია მასის წარმომავლობა?

მნიშვნელოვან გასაღებებს ამ პრობლემების ასახსნელად დე ბროილის განტოლებები წარმოადგენენ, რომელთა გამოც მას ფიზიკაში ნობელის პრემია მიენიჭა. ეს ფორმულა გვიჩვენებს, რომ მთელი მატერია კორპუსკულურ-ტალღური დუალიზმით ხასიათდება, ანუ, ზოგ შემთხვევაში, ის იქცევა, როგორც ტალღა, ხოლო ზოგან – როგორც ნაწილაკი. ფორმულა თავის თავში მოიცავს აინშტაინის განტოლებას E = mc^2 ენერგიის კვანტური ბუნებით. ექსპერიმენტული მტკიცებულებები თავის თავში აერთიანებენ ფულერენის C60 მოლეკულის ინტერფერენციას ორი ხვრელის ექსპერიმენტში. იმ ფაქტმა, რომ თვით ჩვენი ცნობიერება კვანტური ნაწილაკებისგან შედგება, სათავე დაუდო მრავალრიცხოვან მისტიკურ თეორიებს. და მიუხედავად იმისა, რომ კვანტური მექანიკისა და ცნობიერების ურთიერთობა არც ისე “ჯადოსნურია”, როგორც ამას ეზოთერული ფილმები და წიგნები ამტკიცებენ, აქედან გამომდინარე დასკვნები საკმაოდ სერიოზულია.

რამდენადაც დე ბროილის განტოლებები მთელ მატერიას მიემართება, ჩვენ შეგვიძლია დავამტკიცოთ, რომ C = hf, სადაც С – ცნობიერებაა, h – პლანკის მუდმივა, ხოლო f – სიხშირე.

„С“ – პასუხისმგებელია იმაზე, რასაც ჩვენ აღვიქვამთ, როგორც „ახლა“, ურთიერთქმედების კვანტური, ანუ მინიმალური ერთეული. „С“ -ს ყველა მომენტის ჯამი მიმდინარე მომენტის ჩათვლით – ეს სწორედ ის არის, რაც ჩვენს მიერ ცხოვრების აღქმას აყალიბებს. ეს ფილოსოფიური ან თეორიული მტკიცება კი არ გახლავთ, არამედ მთლიანად მატერიის და ენერგიის კვანტურობის პირდაპირი შედეგი.

ფორმულა გვიჩვენებს, რომ სიცოცხლე და სიკვდილი „С“-ს აბსტრაქტული ერთობლიობაა.

დე ბროილის განტოლების მეორე შედეგი იმაში მდგომარეობს, რომ მატერიის ან ენერგიის რხევის ტემპი და მისი, როგორც ტალღის ან ნაწილაკის ქმედება დამოკიდებულია ათვლის სისტემის სიხშირეზე.

სიჩქარის გამო სიხშირის მატება ეფარდება სხვას და მივყავართ ისეთ მოვლენებთან, როგორიცაა დროის შენელება. ამის მიზეზი გახლავთ ის, რომ დროის აღქმა არ იცვლება ათვლის სისტემასთან თანაფარდობაში, სადაც სივრცე და დრო – კვანტების თვისებაა და არა პირიქით.

ნაწილი 2

ანტიმატერია და შეუვალი დრო

ანტინაწილაკები წარმოიქმნებიან მთელ სამყაროში, სადაც ხდება ნაწილაკების მაღალენერგეტიკული შეჯახებები. ეს პროცესი ხელოვნურად მოდელირდება ნაწილაკების ამაჩქარებლებში. მატერიის თანადროულად იქმნება ანტიმატერიაც. ამრიგად, ანტიმატერიის ნაკლებობა სამყაროში დღემდე რჩება ფიზიკის ყველაზე დიდ გადაუჭრელ საკითხად. 

ელექტრომაგნიტური ველების მიერ ანტისხეულების მიტაცებით ჩვენ შეგვიძლია მათი თვისებების კვლევა. ნაწილაკებისა და ანტინაწილაკების კვანტური მდგომარეობები ორმხრივად ჩანაცვლებადია, თუკი მათ მიმართ გამოვიყენებთ დამუხტული წყვილის ოპერატორს (C) (რაც გულისხმობს, რომ ნაწილაკის ტალღური ფუნქცია ანტინაწილაკის ტალღური ფუნქციაა, ხოლო ოპერაცია მდგომარეობს ნაწილაკის ჩანაცვლებაში შესატყვისი ანტინაწილაკით, მაგალითად, ელექტრონის პოზიტრონით ჩანაცვლებაში) , ჯერადობის (P) და დროის უკუქცევას (T) (დროის უკუქცევის ოპერაცია გულისხმობს „t“-ს შეცვლას „-t“-ით ) . ესე იგი, თუ, ვთქვათ, ფიზიკოსი, რომელიც ანტიმატერიისგან შედგება, ჩაატარებს ექსპერიმენტებს ლაბორატორიაში, რომელიც ასევე ანტიმატერიისგან შედგება, გამოიყენებს ანტინაწილაკებისგან შედგენილ ქიმიურ ნაერთებს და ნივთიერებებს, იგი მიიღებს ისეთივე შედეგებს, როგორსაც მისი „ნივთიერ(ებით)ი“ კოლეგა. მაგრამ, თუკი ისინი გაერთიანდებიან, მოხდება მათი მასის პროპორციული ენერგიის უზარმაზარი გამოტყორცნა.

ცოტა ხნის წინ, ფერმის ლაბორატორიაში აღმოაჩინეს, რომ ისეთი კვანტები, როგორიცაა მეზონები სამი ტრილიონი/ წამი სიჩქარით გადადიან ნივთიერების მდგომარეობიდან ანტინივთიერების მდგომარეობაში და პირიქით. „C“-ს კვანტური ათვლის სისტემაში სამყაროს განხილვისას აუცილებელია გავითვალისწინოთ ყველა ექსპერიმენტული შედეგი, რომელიც კვანტებს მიემართებოდა. იმის ჩათვლით, თუ როგორ წარმოიქმნება მატერია და ანტიმატერია ნაწილაკების ამაჩქარებლებში, და როგორ გადადიან მეზონები ერთი მდგომარეობიდან მეორეში. „C“-სთან მიმართებაში ამას სერიოზული შედეგები მოსდევს. კვანტური თვალსაზრისით „C“-ს ყოველ წამს გააჩნია ანტი-C.

აღნიშნულით აიხსნება სიმეტრიის, ანუ, ანტინივთიერებების არარსებობა სამყაროში, რაც ასევე კავშირშია გამომსხივებლის და შთანმთქმელის თავისუფალ არჩევანთან უილერ-ფეინმანის შთანთქმის თეორიაში. შეუვალი დრო T განუზღვრელობის პრინციპში წარმოადგენს დროს, ან ციკლს, რაც აუცილებელია კვანტების არსებობისთვის. ისევე, როგორც მეზონების შემთხვევაში, დროის ჩვენი პიროვნული აღქმის ზღვარი, ანუ მიმდინარე მომენტის დიაპაზონი წარმოადგენს „C“-ს გადასვლას „ანტი-C“-ში. თვითანიჰილაციის ეს მომენტი და მისი გამოხატვა „C“-ში მოქცეულია დროითი ღერძის აბსტრაქტულ ჩარჩოში. თუკი განვსაზღვრავთ ურთიერთქმედებას და განვიხილავთ კვანტის კორპუსკულურ-ტალღური დუალიზმის ძირითად თვისებებს, ყოველი ურთიერთქმედება შედგება ინტერფერენციისა და რეზონანსისგან. მაგრამ, რამდენადაც ეს არ არის საკმარისი იმისთვის, რომ ავხსნათ ფუნდამენტური ძალები, აუცილებელია სხვადასხვა მოდელების გამოყენება. ეს მოიცავს სტანდარტულ მოდელსაც, რომელიც შუალედური რგოლია ძალის მატარებელი ცნობილი სუბატომური ნაწილაკების დინამიკასა და ფარდობითობის ზოგად თეორიას შორის, რომელიც აღწერს მაკროსკოპულ მოვლენებს, ისეთებს, როგორიცაა პლანეტების ორბიტები, რომლებიც ელიპსურად მოძრაობენ სივრცეში და და სივრცე-დროით სპირალში. მაგრამ აინშტაინის მოდელს ვერ გამოვიყენებთ კვანტურ დონეზე, ხოლო სტანდარტული მოდელი საჭიროებს ძალის დამატებით მატარებლებს, რათა ახსნას მასის წარმომავლობა. ამ ორი მოდელის გაერთიანება, ანუ, ყველაფრის თეორია წარმოადგენს მრავალი, მაგრამ ჯერჯერობით წარუმატებელი კვლევის საგანს.

ნაწილი 3

 

ყველაფრის თეორია

ღმერთო, მე არ გთხოვ სასწაულებს და მირაჟებს არამედ ყოველი დღის ძალას – მაზიარე პატარა ნაბიჯების ხელოვნებას. მომეცი დაკვირვების უნარი, რომ ყოველდღიურობის მრავალფეროვნებაში დროულად შევჩერდე იმ აღმოჩენებზე და გამოცდილებაზე, რომლებმაც ჩემი სული ააღელვეს..

მასწავლე ჩემი ცხოვრების დროის სწორად განკარგვა. მაჩუქე უნარი, რომ გავარჩიო პირველხარისხოვანი მეორეხარისხოვანისაგან.

გთხოვ მომცე ზომიერების და თავშეკავების ძალა, რომ გონივრულად ვგეგმავდე ჩემს ყოველ დღეს, შემეძლოს მწვერვალების დანახვა და ხანდახან მაინც მრჩებოდეს დრო ხელოვნებით ტკბობისთვის.

დამეხმარე გავიგო, რომ არა აქვს მნიშვნელობა ოცნებებს წარსულზე და მომავალზე, დამეხმარე ვიყო აქ და ახლა და აღვიქვა ეს წუთი როგორც ყველაზე მნიშვნელოვანი.   

დამიცავი გულუბრყვილო შეხედულებისგან, რომ ცხოვრებაში ყველაფერი უნდა იყოს იდეალურად. მომანიჭე იმის ნათლად გაცნობიერების უნარი, რომ სირთულე, მარცხი, დაცემა და წარუმატებლობები არიან ცხოვრების ბუნებრივი შემადგენელი ნაწილები, რომელთა დახმარებითაც ჩვენ ვიზრდებით პიროვნულად.

შემახსენე ხოლმე, რომ გული ხშირად კამათობს გონებასთან…

მომივლინე საჭირო დროს ისეთი ვინმე, ვისაც ეყოფა სიმამაცე მითხრას მწარე სიმართლე, მაგრამ მითხრას სიყვარულით!

ვიცი, რომ ზოგიერთი პრობლემა მაშინ გვარდება, როცა არანაირ ზომებს არ ღებულობ, მაშ მასწავლე მოთმინება.

შენ იცი, თუ რა ძლიერ გვჭირდება ადამიანებს მეგობრობა. გთხოვ გამხადე ღირსი ამ ყველაზე მშვენიერი და ნაზი საჩუქრისა.

მომეცი მდიდარი ფანტაზია საიმისოდ, რომ საჭირო წამს, საჭირო დროს, საჭირო ადგილას, სიტყვით თუ უსიტყვოდ ვაჩუქო ვინმეს აუცილებელი სითბო.

გთხოვ, ამარიდე შიში იმისა, რომ ცხოვრებაში რამე გამომრჩება.

ღმერთო, მომეცი ის, რაც მე ჭეშმარიტად მჭირდება… მაზიარე პატარა ნაბიჯების ხელოვნებას.

 ავტორი: ანტუან დე სენტ ეკზიუპერი

როგორ შეუძლიათ იცოდნენ ამდენი და ერთ ადგილას იდგნენ? როგორ შეუძლიათ ისაუბრონ სიტყვების გარეშე და იყვნენ ერთად მაშინაც კი როცა მარტონი დგანან?

ხეები მუდამ გამჭრიახ მასწავლებლად მიმაჩნდა. პატივს ვცემდი მათ, როცა ტომებად და ოჯახებად ცხოვრობდნენ ტყეებსა და ბუჩქნარებში ხოლო მათი პატივისცემა უფრო მეტად მემატებოდა, როდესაც მარტოთ ვხედავდი. ხეები მარტოსულ ადამიანებს ჰგვანან. ისეთებს კიარა, რომელთაც საზოგადოებას საკუთარი სისუსტის გამო აქციეს ზურგი, არამედ დიად მარტოსულებს, მაგალითად ბეთჰოვენსა და ნიცშეს. მათ წინაშე მსოფლიო იხრის ქედს, მათი ფესვები უსასრულობაში ისვენებენ, ისინი არ კარგავენ საკუთარ თავს და მხოლოდ ერთი მიზნისთვის იბრძვიან: საკუთარი კანონების გამოყენებით შექმნან უნიკალური ფორმა და წარმოაჩინონ საკუთარი თავი. არაფერია ძლიერ ხეზე მეტად მშვენიერი.

როცა ხეს ჭრიან და მისი სასიკვდილო ჭრილობა მზის სინათლეზე იკვეთება, მის ნათელ ტანზე მთელი მისი ისტორია იკითხება: წლოვანების რგოლები, ჭრილობები, ბრძოლა, ტკივილი ტანჯვა – ყოველი ბედნიერება და კეთილდღეობა, რომლებიც მოვარდნილ ქარიშხლებს ებრძვიან.

ყველა ახალგაზრდა ფერმერმა ბიჭმა იცის, რომ ყველაზე კეთილშობილ ძლიერ ხეს, ყველაზე განიერი რგოლები აქვს და რომ მხოლოდ მაღალ მთებსა და საშიშ ადგილებში იზრდებიან ყველაზე ძლიერი ხეები. ხეები ტაძრები არიან. ვინც იცის როგორ ესაუბროს მათ და მოუსმინოს, მხოლოდ ის სწავლობს სიმართლეს.

ხე ამბობს: ჩემი სიძლიერე ნდობაა. მე არაფერი ვიცი სამშობლოს შესახებ, არაფერი მესმის ათასობით ახალი სიცოცხლის შესახებ, რომლებიც ყოველწლიურად ყვავილობენ ჩემში. მე მჯერა უფლის, მე მჯერა ჩემსი არსებული ძალის. მე სხვა არაფერი მადარდებს და ამ სიმართლით ვცხოვრობ. როდესაც ცხოვრებაზე გულგატეხილნი ხელს ჩავიქნევთ ხე გვეუბნება: იცხოვრე! იცოცხლე! ცხოვრება ადვილი არ არის, ცხოვრება რთული არ არის. ეს ბავშვური ფიქრებია. დაე, ღმერთმა ისაუბროს შენში და შენი ფიქრებიც დადუმდებიან. თუ შეშფოთებული ხართ, მხოლოდ იმიტომ რომ თქვენი გზა დედისა და სახლის გზას ამცდარა, მაგრამ ყოველ ნაბიჯსა და ყოველ ახალ დღეს ისევ დედის გზაზე მივყავართ. სახლი არც აქაა და არც იქ. სახლი შენშია, სხვაგან არსად.

გული ძლიერი გრძნობით მევსება, როდესაც მესმის როგორ შრიალებენ ხეები საღამოს ნიავში და თუ ვინმე დიდხანს დაუგდებს ყურს მათ ხმას, აუცილებლად მიხვდება სათქმელს. ეს იმდენად ტანჯვისგან დაღწევის მცდელობაა არაა, რამდენადაც შეიძლება ასე მოგეჩვენოთ, ეს სახლისკენ სწრაფვაა, საკუთარი დედის მონატრებაა. ამ ხმას სახლისკენ მივყავართ. ყველა გზაც ხომ საბოლოოდ სახლისკენ მიდის. ყოველი ნაბიჯი დაბადებაა და ყოველი მომდევნო ნაბიჯი სიკვდილი. როცა ჩვენი საკუთარი ბავშვური ფიქრების წინაშე მდგარნი ხის მოკრძალებულ საუბარს ვუსმენთ, მხოლოდ მაშინღა ვხვდებით რომ მათ დიადი ფიქრები აქვთ, ღრმა და მშვიდი სუნთქვა. ისინი ჩვენზე ჭკვიანები არიან.

როდესაც ჩვენ ვწავლობთ როგორ მოვუსმინოთ ხეებს ჩვენი გონების შეზღუდულობა და ბავშვური სიფიცხე, წარმოუდგენელ სიამოვნებად გარდაიქმნება.. და ვინც ისწავლა, როგორ უსმინოს ხეებს, მას აღარ სურს იყოს ვინმე სხვა, გარდა საკუთარი თავისა.

ეს არის სახლი.

ეს არის ბედნიერება…

დარგე შენი საკუთარი ხე, შემოგვიერთდი 9 ივნისს ჭალებში <3

წყარო

ალბათ ცოტამ თუ იცის რომ ქალაქი  სიეტლი აშშ-ში, ვაშინგტონის შტატში დუვამიშის ტომის ბელადის სახელს უკავშირდება. ეს იყო უდიდესი ადამიანი რომელიც თავდაუზოგავად იბრძოდა ინდიელებისა და თეთრკანიანების მშვიდობიანი თანაცხოვრებისთვის.

იგი 1786 წლის 7 ივნის დაიბადა, სიმაღლით 180 სანტიმეტრი იყო და ათლეტური სხეულით გაოირჩეოვოდა რის გამოც ზედმეტსახელად ‘დიდი’ უწოდეს, გარდა სიმამაცისა სიეტლი დაჯილდოვებული იყო ორატორული ნიჭით, სხვადასხვა წყაროების გადმოცემით როდესაც იგი საუბრობდა მისი ხმა შორეულ კუთხეებამდეც კი აღწევდა. 1848 წელს იგი კათოლიკურ ეკლესიაში ქრისტიანად მოინათლა და ნათლობის სახელი ნოე მიიღო, მიუხედავად იმისა რომ ქრისტიანი გახდა, იგი მის უძველეს რწმენას და ინდიელთა ღმერთებს უდიდეს პატივს მიაგებდა. მაშინ როდესაც მის ხალხს გასახლების საფრთხე შეექმნათ, ოლიმპიკის ნახევარკუნძულზე დოქტორ მეინარდომს შეხვდა, ისინი მალევე დამეგობრდნენ. სიეტლმა იმხელა შთაბეჭდილება მოახდინა დოქტორზე რომ მან ქალაქ დუომპსის მოსახლეობა დაარწმუნა რომ ქალაქისთვის დიდი ინდიელი ბელადის სახელი – სიეტლი ეწოდებინათ.

წერილი რომელიც სიეტლმა 1855 წელს ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტს – ფრანკლინ პირსს გაუგზავნა, ეხებოდა ამერიკის ჩრდილო-აღმოსავლეთში (დღევანდელი ვაშინგტონის შტატი) დუვამიშის მიწების შეძენის შეთავაზებას. მკვიდრი იდიელები ძლიერად იყვნენ დაკავშირებულნი დედამიწასთან; მათთვის კერძო საკუთრების იდეა უცხო იყო და დედამიწას კაცობრიობის კუთვნილებად თვლიდნენ.

‘ვაშინგტონის პრეზიდენტი გვითვლის, რომ ჩვენი მიწის ყიდვა სურს. დიდი მეთაური მეგობრობისა და კეთილი სურვილების სიტყვებს გვიგზავნის, ეს მისგან დასაფასებელი საქციელია, ვინაიდან ვიცით, რომ მას ჩვენთან მეგობრობა დიდად არ სჭირდება. მაგრამ ჩვენ უნდა  მივიღოთ მისი შემოთავაზება, რადგან ვიცით, რომ თუკი ამას არ ვიზამთ თეთრკანიანები შეიძლება იარაღებით მოგვადგნენ და მიწა ძალით წაგვართვან.

როგორ შეგიძლიათ გაყოდოთ ცა – მიწის სითბო? ეს იდეა უცხოა ჩვენთვის. მაშინ, როცა არ ვფლობთ ჰაერის სისუფთავეს, წყლის სიკამკამეს, როგორ შეგიძლიათ იყიდოთ ისინი ჩვენგან? ამ მიწის ყოველი ნაწილი წმინდაა ჩემი ხალხისთვის. ფიჭვის ყოველი მბრწყინავი წიწვი, ყოველი ქვიშიანი ნაპირი, ბნელი ტყის ნისლი, ყველა სიწმინდე და მწერების ბზუილი წარმოადგენს სიწმინდეს ჩემი ხალხის მეხსიერებასა და გამოცდილებაში. ხეებში მჩქეფარე ენერგიით სავსე წვენი ინახავს წითელკანიანთა მოგონებებს.

გარდაცვლილი თეთრკანიანი ივიწყებს თავის დაბადების ადგილს როდესაც ვარსკვლავებს შორის გზას დაადგება. ჩვენი მკვდარი კი არასდროს ივიწყებს ამ მშვენიერ დედამიწას, რადგან იცის, რომ იგია წითელკანიანის დედა. ჩვენ დედამიწის ნაწილი ვართ, ხოლო ის ჩვენი ნაწილია. სურნელოვანი ყვავილები ჩვენი დები არიან: რქიანი მხეცები, ცხენები და დიდებული არწივები – ჩვენი ძმები. ველები, კვიცისა და ადამიანის თბილი სხეულები, ყველაფერი ერთ ოჯახს ეკუთვნის. ამდენად, როდესაც ვაშინგტონის დიდ ლიდერს მიწის ყიდვა უნდა, ის თავისთავად ძალიან დიდ შეთანხმებას ითხოვს. დიდი ლიდერი გვითვლის, რომ იგი გამოყოფს ადგილს ჩვენთვის, რათა ერთად კომფორტულად შევძლოთ ცხოვრება. ის იქნება მამაჩვენი, ჩვენ კი – მისი შვილები. ამის გამო ჩვენ განვიხილავთ მიწების ყიდვის შემოთავაზებას. მაგრამ ეს ადვილი არ იქნება, ვინაიდან ეს მიწები ჩვენთვის წმინდაა. მოკამკამე წყალი, რომელიც ჩქეფს მდინარეებსა და ნაკადულებში უბრალოდ წყალი არაა, ეს ჩვენი წინაპრების სისხლია. თუკი ჩვენ ამ მიწებს გავყიდით, თქვენ უნდა გახსოვდეთ და თქვენს შვილებსაც უნდა ასწავლოთ, რომ ისინი წმინდაა, რომ ტბების კრიალა წყლის ზედაპირზე ყოველი მოჩვენებითი ანარეკლი საუბრობს ჩემი ხალხის სიცოცხლესა და მოგონებებზე. 

მდინარეები ჩვენი დები არიან და წყურვილს გვიკლავენ. მდინარეებს მიჰყავთ კანოეები და კვებავენ ჩვენს შვილებს. თუკი ჩვენს მიწებს მოგყიდით, უნდა გახსოვდეთ და ასწავლოთ თქვენს შვილებს, რომ მდინარეები ჩვენი ნათესავებიც არიან და  თქვენიც, ამიერიდან მდინარეებს ისევე კეთილად უნდა მოექცეთ, როგორც თქვენს დებს და ძმებს.

ვიცით, რომ თეთრკანიანი ვერ მიხვდება ჩვენს გზას. მიწის ერთი ნაწილი ისეთივია მისთვის, როგორიც მეორე, ის უცხოა, რომელიც ღამით მოდის და იღებს მიწისგან იმას, რაც სჭირდება. მიწა არ არის მისი ძმა, ის მისი მტერია და როდესაც იპყრობს მას, წინ აგრძელებს გზას. იგი თავისი მამის საფლავებს ტოვებს და მათი შვილების უფლებებს ივიწყებს. შვილებს მიწას უძარცვავს და მასზე არ ზრუნავს. ავიწყდება მამამისის საფლავი და შვილების უფლებები. ის ისე ეპყრობა დედას, დედამიწას, ცას და მის ძმას, თითქოს გასაყიდი ან ნაყიდი იყოს, მისი დაუკმაყოფილებელი შიმშილი დედამიწას გადაყლაპავს და უდაბნოს დატოვებს.

ჩვენი გზები თქვენგან განსხვავებულია. თქვენი ქალაქების დანახვაც კი ტკივილს გვრის წითელკანიანს. მაგრამ ალბათ იმიტომ, რომ წითელკანიანი ველურია და არ ესმის. თეთრკანიანის ქალაქებში მშვიდი ადგილები არ არსებობს, ვერ მოუსმენთ მწერების ფრთების ან  გაზაფხულის ფოთლების შრიალს. მაგრამ ალბათ იმიტომ, რომ მე ველური ვარ და არ მესმის  რა არის ცხოვრება თუკი ადამიანი ვერ მოისმენს ჩიტების მშვენიერ გალობას ან ღამით ჭაობის გარშემო ბაყაყების ყიყინს? მე წითელკანიანი ვარ და არ მესმის. ინდიელი ამჯობინებს შუადღის წვიმით თავისთავად გაწმენდილი ან ფიჭვის სურნელებით გაჟღენთილი ქარის სუფთა ხმას.

ჰაერი ძვირფასია წითელკანიანისთვის. ყველაფერი ერთი და იმავეთი სუნთქავს – მხეცები, ხეები და ადამიანები. თეთრკანიანები ვერ ამჩნევენ ჰაერს, რომლითაც სუნთქავენ. თუკი ჩვენს მიწებს გავყიდით, უნდა გახსოვდეთ, რომ ჰაერი მნიშვნელოვანია ჩვენთვის, რომ ჰაერი თავის სულს უზიარებს ყველა სიცოცხლეს, რომელიც მას ინარჩუნებს და თუ მიწებს გავყიდით, ისინი უნდა გამოყოთ დანარჩენისგან და შეინარჩუნოთ მათი სიწმინდე, აქციოთ ისეთ ადგილად, სადაც თეთრკანიანიც კი ყვავილების ტკბილი სურნელით გაჟღენთილი ქარის შესაყნოსად მიდის.

თუკი მივიღებ თქვენს შემოთავაზებას, ერთ პირობას წაგიყენებთ. თეთრკანიანი უნდა მოეპყრას ამ მიწის მხეცებს, როგორც თავის ძმებს. მე ველური ვარ და სხვაგვარად არ მესმის. ნანახი მაქვს ათასობით გახრწნილი კამეჩი მინდორზე, რომელიც თეთრკანიანებმა დატოვეს მოძრავი მატარებლიდან სროლის შემდეგ. მე ველური ვარ და ვერ ვხვდები როგორ შეიძლება მბოლავი რკინის ცხენი უფრო მნიშვნელოვანი იყოს, ვიდრე კამეჩი, რა არის ადამიანი მხეცების გარეშე? . ყველაფერი დაკავშირებულია და რაც არ უნდა დაზიანდეს ამით დედამიწა და მისი შვილები ზიანდება.

უნდა ასწავლოთ თქვენს შვილებს, რომ მათ ფეხქვეშ არსებული მიწა მათი ბებია-ბაბუების ფერფლია. იმისათვის, რომ მათ პატივი სცენ დედამიწას, ასწავლეთ, რომ დედამიწა ჩვენი წინაპრების სიცოცხლითაა სავსე. უნდა ასწავლოთ თქვენს შვილებს ის, რაც ჩვენ ჩვენსას ვასწავლით: რომ დედამიწა დედაჩვენია. ყველაფერი, რაც დედამიწაზე გავლენას ახდენს, ასევე გავლენას ახდენს დედამიწის შვილებზე. როდესაც ადამიანები მიწას აზიანებენ, ისინი საკუთარ თავს აზიანებენ. ჩვენ ვიცით: დედამიწა არ ეკუთვნის ადამიანს. ადამიანი ეკუთვნის დედამიწას. ადამიანს არ მოუქსოვია სიცოცხლის ბადე – ის მხოლოდ ძაფია მასში. ყველაფერს, რასაც ბადეს უკეთებს, საკუთარ თავსაც უკეთებს. რაც დააზიანებს დედამიწას, დედამიწის შვილებსაც დააზიანებს. ჩვენ ეს ვიცით. ყველაფერი ერთმანეთს ისევე უკავშირდება, როგორც სისხლი აკავშირებს ოჯახს.

თეთრკანიანიც კი, რომლის ღმერთიც მასთან ერთად დადის და ელაპარაკება, არ შეიძლება გამოირიცხოს საერთო ბედიდან.  საბოლოოდ შეიძლება ძმებიც კი აღმოვჩნდეთ. ერთი რამ ვიცით, რასაც თეთრკანიანი ოდესმე მიხვდება რომ ჩვენი ღმერთი იგივე ღმერთია. შეიძლება ფიქრობთ, რომ მას ისევე ფლობთ, როგორც ჩვენი მიწის დაპატრონება გსურთ, მაგრამ არ შეგიძლიათ. ის ადამიანის სხეულია და მისი თანაგრძნობა ერთია წითელკანიანებისა და თეთრკანიანების მიმართ. ეს დედამიწა მნიშვნელოვანია მისთვის და დედამიწისთვის ზიანის მიყენება შემოქმედს აყენებს შეურაცხყოფას. შეიძლება თეთრკანიანები უფრო ადრე გადაშენდნენ  ვიდრე სხვა ტომები. გააგრძელეთ საკუთარი საწოლის წაბილწვა და ერთ ღამეს საკუთარ ნარჩენებში შეგეხუთებათ სული. მაგრამ უკანასკნელ წუთებშიც კი იფიქრებთ, რომ ღმერთმა მოგცათ ეს მიწები და განსაკუთრებული დანიშნულება მათზე და წითელკანიანებზე ბატონობისა. როდესაც ყველა კამეჩი განადგურდება, გარეული ცხენები მოთვინიერდებიან, ტყის საიდუმლო ადგილებიც დამძიმდება ადამიანის სუნით და მწიფე გორაკების ხედი განადგურდება მავთულებით,  გაქრება დაბურული ტყეები, გაქრება არწივები.. გინდათ გითხრათ რა მოხდება თუ ბუნების განადგურებას და  ნადირობას არ შეწყვეტთ? ცხოვრება დასრულდება და გადარჩენისთვის ბრძოლა დაიწყება. ‘

“ადამიანის ონტოლოგიური მდგომარეობა, ჯიუტი სიბრმავის მდგომარეობაა”

– მერამ მამარდაშვილი

ერთხელ ერთმა ჩემმა მეგობარმა მკითხა – რომ შეგეძლოს კაცობრიობას რაიმე თვისება ან შემატო ან გაუქროო რა თვისება იქნებოდაო?  ხოდა მე პირველი რაც გავიფიქრე იყო რომ სიჯიუტეს გავუქრობდი თქო. ჩვენ ხშირად გვერევა სიჯიუტე შეუპოვრობაში, შეუპოვრობა ღირსეული თვისებაა ხოლო სიჯიუტე უვიცობის, სიბეცის ანუ სიბრმავის მდგომარეობაა. როდესაც სამყარო ცდილობს რაღაც გასწავლოს შენ კი ვერ ხედავ და შენს მოძველებულ შეხედულებებს ებღაუჭები. ხოდა ამ თემაზე ხშირად მახსენდება ხოლმე ბებიაჩემის ნათქვამი – ნინო ყველაზე ცუდი წყევლაა როდესაც ადამიანს ეუბნები ‘შენი არ იცოდე და სხვისიც არ გესმოდესო’ : )) 

ადამიანებს ხშირად გვგონია რომ ცხოვრების რაღაც ეტაპზე უკვე ყველაფერი ვიცით. გვაქვს დიპლომები, ხარისხები, ვართ სხვადასხვა საკითხებში ‘ექსპერტები’, ერთმანეთს ხშირად ირონიულადაც კი გადავხედავთ, გამალებული ვამტკიცებთ საუთარ შეხედულებებს რომელიც რათმაუნდა ყველაზე მართალი გვეჩვენება. ჩვენ თითქოს გაგვაჩნია ‘პირციპები’არადა ეს უბრალოდ ხისტი გაუაზრებელი პოზიციებია რომელიც საკუთარ მწირ გამოცდილებაზეა დაყრდნობილი. ადამიანს უბრალოდ ერთი ცხოვრება არ ეყოფა რომ ინტელექტი ისე განავითაროს ან იმდენი გამოცდილება მიიღოს რომ გონიერი უწოდო. ეს სულ სხვა პროცესია, ამას შენ სულიერ საწყისთან ანუ უმაღლეს მესთან კავშირის გარეშე უბრალოდ ვერ შეძლებ. ამიტომ რაც მალე გააცნობიერებ რომ არაფერი იცი მით მალე დაიწყებ რეალურ შემეცნებას.

‘არსებობს სულელების სამი ტიპი:

პირველი ტიპი: სულელი, რომელმაც არაფერი იცის, და არ იცის, რომ არაფერი იცის, – მარტივი სულელი.

მეორე ტიპი: სულელი, რომელმაც არაფერი იცის, მაგრამ ფიქრობს, რომ იცის, – რთული სულელი, განათლებული სულელი.

და მესამე ტიპი: სულელი, რომელმაც იცის, რომ არაფერი იცის, – ნეტარი სულელი.

დასაწყისში ბავშვმა ცოდნა უნდა მოიპოვოს, ჯერ უნდა სცოდოს, და მხოლოდ ცოდვის, ცოდნის, დაუმორჩილებლობის შემდეგ, მას შემდეგ, რაც იგი ამ ქვეყნის უდაბნოში აღმოჩნდება, გზას გადაცდება, თავისი ეგოს ცხოვრებით იცხოვრებს, იგი შეძლებს ამ ყველაფრისგან განთავისუფლებას.

ყველას არ სჭირდება ამისგან განთავისუფლება. ყველა ბავშვი გადადის სულელის ერთი ტიპიდან მეორეზე, მაგრამ ცოტას ხვდება ბედნიერება, რომ მეორედან მესამეზე გადავიდეს, სწორედ ამიტომ ეწოდებათ მათ ნეტარი სულელები.

ნეტარ სულელს გაგების უდიდესი უნარი გააჩნია, რამეთუ იგი დარწმუნდა, რომ ცოდნა უსარგებლოა. მან გაიგო, რომ ცოდნა ბარიერს წარმოდგენს შემეცნებისთვის. ცოდნა – ბარიერია შემეცნებისთვის, ამიტომ იგი აგდებს ცოდნას და სუფთა შემმეცნებელი ხდება. იგი ხედვის სიცხადეს მოიპოვებს. მისი თვალები თავისუფლდება თეორიებისგან და აზრებისგან. ნაგვისგან და ნასესხები ცოდნისგან განთავისუფლებული, მისი ჭკუა წყვეტს ჭკუად ყოფნას და გონი (Buddhi) ხდება, წმინდა გონი. იგი უბრალოდ აცნობიერებს, გაცნობიერების ალი ხდება.

ნეტარი სულელი – ეს ისაა, ვინც ყოველთვის ენდობა; ვინც აგრძელებს ნდობას მიუხედავად ყოველგვარი გამოცდილებისა. თქვენ ატყუებთ მას, ის კი გენდობათ; თქვენ კვლავ ატყუებთ, ის კი გენდობათ; კიდევ ატყუებთ, ის კი კვლავ გენდობათ. მაშინ თქვენ იტყვით, რომ სულელია, და ვერ სწავლობს. მისი ნდობა საოცარია. მისი ნდობა იმდენად სუფთაა, რომ ვერავის შეუძლია მისი დანგრევა. იყავით სულელი დაოს თვალსაზრისით, ძენის თვალსაზრისით. ნუ ეცდებით საკუთარი თავის გარშემო ცოდნის კედლის აღმართვას. რა გამოცდილებაც არ უნდა მოვიდეს თქვენთან, დაე იგი მოხდეს, შემდეგ კი განაგრძეთ მისი გადაგდება. განაგრძეთ თქვენი გონების მუდმივად გაწმენდა, განაგრძეთ წარსულისთვის გარდაცვალება ისე, რომ აწმყოში დარჩეთ, აქ და ახლა, თითქოს ახლახანს დაიბადეთ, თითქოს ახალშობილი ხართ. თავიდან ეს ძალიან ძნელია. ადამიანები თქვენს მოტყუებას დაიწყებენ… მიეცით ამის საშუალება, ისინი უბედურები არიან. მაშინაც კი, თუ გასულელებენ, გატყუებენ და გძარცვავენ, დაე, ეს მოხდეს, რადგან ვერავინ წაგართმევთ იმას, რაც მართლა თქვენია, ვერავინ წაგართმევთ იმას, რაც ნამდვილად თქვენ გეკუთვნით. და ყოველ ჯერზე, როცა არ აძლევთ სიტუაციას საშუალებას, რომ დაგეუფლოთ, ეს შესაძლებლობა შინაგან ინტეგრაციად იქცევა. თქვენი სული უფრო კრისტალიზებული გახდება.’

მნიშვნელობა არ აქვს პროფესიას, განათლებას, ასაკს ყველასგან შეიძლება რაღაც ვისწავლოთ, სამყარო ყველა მხრიდან გველაპრაკება, ჩვენთვის საჭირო პასუხები შეიძლება ტაქსის მძღოლმა ან მათხოვარმა გვითხრას, სწორედ საიდანაც არ ველოდებით იქიდან მოდის პატარა სიბრძნეები, ჩვენ უბრალოდ უნდა ვიყოთ გახსნილები და მიმღებნი, შეიძლება ინტერნეტში ძაან ‘პაპსა’ პოსტიდან სწორედ ის ცოდნა მიიღო რომელიც იმ მომენტში გჭირდება. უნივერსალური გონი ყველგანაა და ყველა მხრიდან გასწავლის მთავარია არ იყო ჯიუტი და ზედმეტად სერიოზული. სამყარო ხშირად სერიოზულ ადამიანებს ყველაზე დიდი იუმორით ექცევა ; )

ავტორი: ნინო ტოგონიძე

გამოყენებული მასალა: მაგმა

როცა შიში გლობალური პანდემია ხდება, ტელევიზია თუ სოციალური ქსელები გამუდმებით ავრცელებენ შხამს, რომელიც ავტომატურად თავდაცვის რეჟიმში გვაგდებს, სამყარო ცივი და უსამართლო გვეჩვენება და ვცდილობთ საკუთარ ნაჭუჭში ჩავიკეტოთ, როდესაც გამუდმებით შიშს განვიცდით, კოლექტიურად ვქნით დაძაბულობის, უნდობლობის და ძლადობის ციკლს და ვცდილობთ სხვადასხვა საშუალებებით რეალობას გავექცეთ. 

მე ამ ვირუსის წინააღმდეგ აცრას გთავაზობთ და მოგიყვებით ნათელ ამბებზე რომელიც ჩვენი პლანეტის გარშემო 2018 წლის განმავლობაში მოხდა <3 იმედია თვენ იმ ადამიანების რიცხვს არ მიეკუთვნებით ვისაც მარტო საქართველოს გაბრწყინება აინტერესებს და პლანეტას საკუთარ სახლად არ მიიჩნევს ; ) 

• სინანგოაში, ეკვატორულ ამაზონში მცხოვრებმა კოფანის ხალხმა გაიმარჯვა სამართლებლივ ბრძოლაში მდინარე აგუარიკოს სათავეების დასაცავად, სადაც ანულირება მოახდინეს  52 კონცესიისა მაღაროს შესახებ და გაათავისუფლეს ტროპიკული ტყის 32,000 ჰექტარზე მეტი ფართობი. Amazon Frontlines
• ჩინელების 90%-მა მხარი დაუჭირა აკრძალვას, სპილოს ძვლის მოპოვების შესახებ, რის შედეგადაც მასზე მოთხოვნა თითქმის განახევრდა და ბრაკონიერობა შემცირდა ისეთ ადგილებში, როგორიცაა კენია. WWF
• ბოლო ცხრა წლის განმავლობაში, ნეპალში გარეული ვეფხვების პოპულაცია თითქმის გაორმაგდა, მადლობა ბუნების დამცველებს ძალისხმევისა და დაცული ტერიტორიების დაფინანსების გაზრდის გამო. Independent
• ინდონეზიაში გაუტყეურება შემცირდა 60%-ით, ტორფის მიწების კულტივირების აკრძალვის, ახალი სასწავლო კამპანიებისა და უკეთესი სამართალდამცავების წყალობით. Ecowatch
• გაერთიანებულმა ერებმა განაცხადა, რომ არქტიკის თავსა და ჩრდილოეთ ნახევარსფეროში ოზონის ხვრელი სრულიად გაქრება 2030 წლისთვის, დანარჩენ მსოფლიოში კი 2060 წლისთვის. Gizmodo
• 10 მილიარდი დოლარი გაიგზავნა ბალიში მსოფლიო ოკეანის 14 მილიონი კვადრატული კილომეტრის დასაცავად. MongaBay
• კალიფორნიაში, მსოფლიოს ყველაზე პატარა მელა ამოღებულ იქნა გადაშენებული სახეობების სიიდან, ეს იყო გადაშენებულ სახეობებში მყოფ ძუძუმწოვართა ყველაზე სწრაფი აღდგენა. Conservaca
• 10 წლის განმავლობაში მიმდინარე დებატების შედეგათ 2018 წელს,  140 ქვეყანა დათანხმდა მოლაპარაკების დაწყებას ‘პარიზის შეთანხმება ოკეანისთვის’ შესახებ, ეს იყო პირველი საერთაშორისო ხელშეკრულება გადაჭარბებული თევზაობის შესაჩერებლად და ზღვის სიღრმეებში სიცოცხლის დასაცავად. National Geographic
• ნიგერიამ განაცხადა, რომ მომავლი 3 ათწლეულის განმავლობაში დაირგვება 200 მილიონი ახალი ხე, რაც აფრიკის გარემოს დაცვის ისტორიაში  უდიდესი პოზიტიური ტრანსფორმაცია იქნება. Guardian
• ესპანეთმა განაცხადა რომ, იგი შექმნის ახალ საზღვაო რეზერვს ვეშაპებისა და დელფინების ხმელთაშუაზღვისპირეთში მიგრაციისთვის და სამომავლოდ აკრძალავს ტერიტორიის ექსპლუატაციას ყველანაირი საწვავი წიაღისეულის მოსაპოვებლად. Associated Press
• ბელიზის „ქმედითი“ ნაბიჯების შედეგად, UNESCO-მ საფრთხის ქვეშ მყოფი მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლთა სიიდან ამოიღო, ბელიზის ბარიერული რიფი, რომელიც სიდიდით მსოფლიოში მეორე ადგილზეა. BBC
• კოლუმბიამ ოფიციალურად 4,3 მილიონ ჰექტარით გააფართოვა სერანია დე ჩირიბიქუეტი (ცნობილი როგორც იაგუარების კოსმოსური სოფელი),რითიც იგი მსოფლიოს ყველაზე დიდი დაცული ტროპიკული ტყეების ეროვნული პარკი გახდა. WWF
• მექსიკამ განაცხადა რომ ბოლო რვა წლის განმავლობაში იაგუარების პოპულარიზაცია 20% გაიზარდა.ასევე 14-მა ლათინურმა ქვეყანამ ხელი მოაწერა შეთანხმებას 2030 წლისთვის დიდი კატების რეგიონალური კონსერვაციის პროგრამის განხორციელების შესახებ. Phys.org
• ცენტრალური აფრიკის ტყეებში, მთის გორილების (გადაშენების პირას მყოფი სახობა) პოპულაცია 2010 წლამდე 25%-ით გაიზარდა. Reuters
• კანადაში ხელი მოეწერა კიდევ ერთ შეთანხმებას უდიდესი დაცული წიწვოვანი ტყის შექმნის შესახებ (ეს ტერიტორია ბელგიის ზომას ორჯერ აღემატება). BBC
• ჩილემ მიიღო ახალი კანონი, სანაპირო ზოლის გასწვრივ წყლის დაცვის, ცხრა საზღვაო რეზერვის შექმნისა და სახელმწიფო დაცვის ქვეშ არსებული ოკენის ტერიტორიის 4,3%-დან 42,4%-მდე გაზრდის შესახებ. BBC
• სეიშელის კუნძულებმა,  უკანონო თევზჭერისგან თავის დასაცავად, ინდოეთის ოკეანეში შექმნა 130,000 კვადრატული კილომეტრის საზღვაო რეზერვი.  National Geographic
• ახალი კალედონიამ განაცხადა რომ დაცვის ქვეშ აიყვანს მისი ოკეანური წყლების 28,000 კვადრატული კილომეტრს, მსოფლიოს ყველაზე ხელუხლებელი მარჯნის რიფების ჩათვლით. Forbes
•  გლობალურად, ქოლერის ვაქცინის 25 მილიონი დოზა იქნა ადმინისტრირებული   Declaration on Ending Cholera პროექტის ფარგლებში და დაიწყო ისტორიაში უდიდესი ვაქცინაციისთვის მზადება  UNICEF
• საფრანგეთში 2018 წელს  მწეველების მკვეთრი შემცირება გამოვლინდა, წინა წელთან შედარებით, მილიონზე ნაკლები მწეველია ხოლო ამერიკელებს შორის  სიგარეტის მოხმარებმ 1965 წლიდან დღემდე ყველაზე დაბალ მაჩვენებელს მიაღწია. France /  Americans
• რუანდა გახდა პირველი დაბალშემოსავლიანი ქვეყანა, სადაც  500-ზე მეტ კლინიკაში 3000 ექთანი მომზადდა რის შედეგადაც ქვეყნის მოქალაქეებს აქვთ შესაძლებლოდა უფასო თვალის მოვლის სევრვისით ისარგებლონ. Global Citizen
• ინდოეთში 2013 წლიდან დღემდე, მშოიბარობით გამოწვეული სიკვდილი  22%-ით შემცირდა . რაც იმას ნიშნავს რომ,  ყოველდღიურად 30 ადამიანით მეტი სიცოცხლის გადარჩენა გახდა შესაძლებელი, ვიდრე 5 წლის წინ.  The Wire
• განა გახდა პირველი ქვეყანა სუბ-საჰარაში, რომელმაც აღმოფხვრა ტრაქომა. 2000 წელს 2,8 მილიონ ადამიანს (მოსახლეობის 15%-ს) სიბრმავე ემუქრებოდა. Devex
• WHO-ს ცნობით, ევროპაში თინეიჯერების მიერ ალკოჰოლის მოხმარება საგრძნობლად შემცირდა, კონტინენტი რომელიც მსოფლიო მაშტაბით ალკოჰოლის მოხმარების ყველაზე მაღალი მაჩვენებლით გამოირჩეოდა. CNN
• გლობალურად 2010 წლიდან,  აივი/შიდსის ინფექციის მაჩვენებელი 16%-ით შემცირდა ზრდასრულებში და 35%-ით ბავშვებში Undark
• ამერიკაში 2018 წელს, ნიუ-იორკი და ვირჯინია გახდა პირველი ორი შტატი, რომლებმაც სკოლებში ფსიქიკური ჯანმრთელობის შესახებ სწავლება მოითხოვეს. CNN
• მალაიზია გახდა პირველი ქვეყანა დასავლეთ წყნარ ოკეანეში, რომელმაც აღმოფხვრა დედიდან შვილზე აივი ინფექციის გადაცემა Malaymail
• სამხრეთ აფრიკამ,  2012 წლის შემდეგ ახალი ინფექციების გავრცელება 44%-ით შეამცირა Telegraph
• ჭიისებრი დაავადებები კენიაში 2012 წლდან დღემდე 33,4%-დან 3%-მდე შემცირდა.  Evidence Action
• რუსეთში 2009 წლის შემდეგ თამბაქოს მოხმარება 20%-ით შემცირდა  ხოლო აკოჰოლის მოხმარება 2012 წლის შემდეგ შემცირდა 20%-ით. Straits Times
• ტანზანიის მონაცემებით, მათ ბოლო ათ წელიწადში მალარიით სიკვდილი 50%-ით შეამცირეს ზრდასრულებში და 53%-ით ბავშვებში. Borgen 
• WHO-მ პარაგვაი დაასახელა ამერიკის შემდეგ მეორე ქვეყანად, რომელმაც მალარიის აღმოფხვრა მოახდინა.  WHO
• კოსტა რიკის უზენაესმა სასამართლომ დაადგინა, რომ ქვეყანაში ერთსქესიანთა ქორწინების აკრძალვა იყო არაკონსტიტუციური და მთავრობას 18 თვე მისცა მის შესაცვლელად. BBC
• ტუნისი გახდა პირველი არაბული ერი, რომელმაც აღიარა ქალთა და მამაკაცთა თანასწორობა,  მათ მოახერხეს ძველი ისლამური წესის გადალახვა. Dhaka Tribune
• ნეპალი გახდა 54-ე ქვეყანა მსოფლიოში და პირველი ქვეყანა სამხრეთ აზიაში, რომელმაც მიიღო აკრძალვა ბავშვთა დასჯის შესახებ. End Corporal Punishment
• „ეკონომისტმა“ აღნიშნა, რომ მსოფლიოში სუიციდის მაჩვენებელი 1994 წლიდან დღემდე 38%-ით შემცირდა ოთხი მილიონი სიცოცხლის გადარჩენით, რაც ოთხჯერ აღემატება ამ დროის განმავლობაში ბრძოლებში დაღუპულთა რიცხვს.  The Economist
• UNDP-მა ახალი ანგარიში გამოაქვეყნა, რომლის მიხედვითაც ინდოეთში 2005 წლის შემდეგ 271-მა მილიონმა ადამიანმა გადააბიჯა სიღარიბის ზღვარს, რაც იმას ნიშნავს რომ ათწლეულის განმავლობაში ქვეყნის სიღარიბის მაჩვენებელი თითქმის განახევრდა. Times of India
• ბანგლადეშმა განაცხადა, რომ 1990 წლის შემდეგ ბავშვთა სიკვდილიანობის მაჩვენებელი 78%-ით შემცირდა. Kinder-World
• 1990 წლის შემდეგ სუფთა საწვავსა და უკეთესი ჯანდაცვის წყალობით, ჩნინეთში რესპირაციული დაავადებებით სიკვდილიანობის მაჩვენებელი 70%-ით შემცირდა. Twitter
• ამერიკის შეერთებულ შტატებში შავკანიანთა სიღარიბის მაჩვენებელი 41%-დან 18%-მდე დაეცა და მათი წილი საშუალო კლასსში გაიზარდა 38%-დან 57%-მდე. CNN
• 2018 წლის მეორე ნახევარში 14%-ით შემცირდა მზის და 6%-ით ქარის ელექტროსადგურების ღირებულება. მსოფლიოს უმეტეს ნაწილში ახალი სუფთა ენერგიის მიღება ბევრად იაფია, ვიდრე ბინძური ენერგიისა. BNEF
• რეპსოლი გახდა პირველი მსხვილი წიაღისეული საწვავის მწარმოებელი, რომელმაც უარი თქვა გაზისა და ნავთობის ძიებაზე.  Bloomberg
• ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა ახალი რეკორდი დაამყარა ქვანახშირის ქარხნების დახურვაში, 22 ქარხნით 14 შტატში 15,4 გეგავატი ბინძური ენერგია სიბნელედ იქცა. Clean Technica
• ირლანდია მსოფლიოში პირველი ქვეყანა გახდა, რომელმაც უგულებელყო წიაღისეული საწვავი Guardian
• მალაიზიამ გააუქმა სიკვდილით დასჯა ყველა დანაშაულისთვის და შეაჩერა ყველა ეგზეკუცია. ეს მნიშვნელოვანი ნაბიჯი და გამარჯვებაა ადამიანის უფლებათა დამცველებისთვის აზიაში. SMH
  
• დანაშაულის რაოდენობა გერმანიაში 10%-ით დაეცა, ეს ყველაზე დაბალი მაჩვენებელია ბოლო 30 წლის განმავლობაში. Washington Post
• გერმანიამ გამოაცადა ერთ-ერთი ყველაზე ამბიციური ნარჩენების გადამუშავების სქემა. მთავრობა გეგმავს მომავალი ოთხი წლის მანძილზე ნარჩენების გადამუშავება 36%-დან 63%-მდე გაზარდოს. DW
• ევროპარლამენტმა სრულიად აკრძალა ერთჯერადი პლასტმასის კამოყენება, რაც საზღვაო ნარჩენების 70%-ს შეადგენს. ეს კანონი ძალაში 2021 წელს შევა. Independent
• ჩინეთმა განაცხადა, რომ 2008 წლის აკრძალვის შემდეგ პლასტიკური ჩანთების გამოყენება 66%-ით შემცირდა და თავიდან იქნა აცილებული 40 მილიარდზე მეტი ჩანთის გამოყენება.
• და ჩემთვის წლის ყველაზე აქტუალური პროექტი:  წყნარ ოკეანეში 600 მეტრიანი ნაკადია, რომელიც იყენებს წყლის ბუნებრივ ძალას და როგორც მტვერსასრუტი იწოვს ოკეანეში არსებულ პლასტმასის ნარჩენებს. პროცესს შეგიძლიათ თავად ადევნოთ თვალი. პროექტის შემქმნელი გუნდი ვარაუდობს რომ მომავალი 7 წლის განმავობაში მთლიანად გაწმენდს წყნარ ოკეანეს პლასტმასის ნარჩენებისგან  Ocean Cleanup

ტოლტეკური გზა თავისუფლებისკენ

ძველი შეთანხმებების უარყოფა

ყველა თავისუფლებაზე საუბრობს.  სხვადასხვა რასები, სხვადასხვა ქვეყნები იბრძვიან თავისუფლებისთვის, მაგრამ რა არის თავისუფლება? ამერიკელები ვამბობთ, რომ თავისუფალ ქვეყანაში ვცხოვრობთ, მაგრამ ვართ თავისუფლები? თავისუფალი ვართ და შეგვიძლია თუ არა წარმოვადგენდეთ საკუთარ თავს? პასუხი – არა, არ ვართ თავისუფლები. ნამდვილი თავისუფლება ადამიანის სულს ეხება. თავისუფლება ნიშნავს –  წარმოვადგენდეთ საკუთარ თავს. ვინ გვიზღუდავს ამ შესაძლებლობას? ჩვენ ბრალს ვდებთ მთავრობას, ამინდს, მშობლებს, რელიგიას, ღმერთს. სინამდვილეში კი საკუთარი თავი არ გვაძლევს საშუალებას ვიყოთ თავისუფალი. ვქორწინდებით და ვამბობთ, რომ თავისუფლება დავკარგეთ; არც განქორწინებისას ვხდებით თავისუფალი. რა გვიშლის ხელს ვიყოთ საკუთარი თავი? გვახსოვს, რომ ოდესღაც დამოუკიდებლად ვცხოვრობდით, რაც მოგვწონდა, მაგრამ დაგვავიწყდა რა არის სინამდვილეში თავისუფლება. 

დააკვირდით ორი, სამი, ოთხი წლის ბავშვს – აი თავისუფალი არსება. რატომ? რადგან ის აკეთებს ყველაფერს, რაც მას სურს. ადამიანი ველური არსებაა. ზუსტად ისეთივე, როგორიც ველური ყვავილი, ხე ან ცხოველი! ორი წლის ადამიანის სახეზე მხიარულების ღიმილია, რადგან ის სამყაროს შეიცნობს და არ ეშინია თამაშის. ამ ასაკში ბავშვებს ტკივილის, შიმშილის და სურვილების არასრულების ეშინიათ, მაგრამ მათ არ ადარდებთ წარსული და არ დარდობენ მომავალზე. მხოლოდ ახლანდელი დროით ცხოვრობენ.პატარა ბავშვებს არ ეშინიათ გრძნობების გამოხატვის და როგორც კი სიყვარულს იგრძნობენ, მაშინვე საპასუხო რეაქციას ავლენენ. მათ არ ეშინიათ სიყვარულის. ეს არის ნორმალური ადამიანის აღწერა. ბავშვობაში არ გვეშინია მომავლის და არ გვრცხვენია წარსულის, არამედ მივისწრაფვით სიცოცხლით ტკბობისკენ, თამაშისკენ, შეცნობის და სიყვარულისკენ.

რა ემართებათ უფროსებს? რატომ არ ვართ ასეთები? რატომ არ ვართ თავისუფლები? მსხვერპლის თვალთახედვიდან შეგვიძლია ვთქვათ, რომ რაღაც საწყენი შეგვემთხვა, ხოლო მეომრის თვალთახედვით, ის რაც ჩვენ თავს ხდება, სავდებით ნორმალურია. მოხდა ისე, რომ გვაქვს კანონების ერთობლიობა, ჩენში ცხოვრობს მსაჯული და მსხვერპლი, რომლებიც ჩვენ სიცოცხლეს განაგებენ. არ ვართ თავისუფლები, რადგან მსაჯულის და მსხვერპლის სახით შექმნილი რწმენების სისტემა, არ გვაძლევს საშუალებას ვიყოთ საკუთარი თავი. როგორც კი ჩვენი გონებრივი პროგრამა ამ ნაგვით გაივსო, მაშინვე დავკარგეთ ბედნიერება. ნუ უსაყვედურებთ მშობლებს თუ მათ თავისებური მეთოდით აგღზარდეს. ისინი ხომ მხოლოდ იმას გასწავლიდნენ, რაც ოდესღაც თვითონ გაითავისეს. ყველანაირად ცდილობდნენ, მაგრამ თუ რაიმე გვავნეს, ეს ყველაფერი ისევ მათი შიშების და რწმენების შედეგია. მათ ვერ შეძლეს წინ აღდგომოდნენ დაპროგრამებას და ასევე ვერ შეძლეს შემდგომში სხვანაირად მოქცეულიყვნენ. ნუ დავადანაშაულებთ მშობლებს ან მათ ვინც თქვენ ცხოვრებაში ერეოდა, მაგრამ მოვიდა დრო აღმოვფხვრათ დაზიანებები და გავთავისუფლდეთ მსაჯულის ტირანიისგან. გადავაწყოთ შეთანხმებების ერთობლიობა და მოვიშოროთ მსხვერპლის როლი.

ნამდვილი შ ე ნ, ეს არის ბავშვი, რომელიც არასოდეს იზრდება. ზოგჯერ, როდესაც ერთობი, თამაშობ, ბედნიერი ხარ, წერ ლექსებს ან უკრავ ფორტეპიანოზე, ეს პატარა ბავშვი გარეთ გამოვლინდება. შენი ცხოვრების ყველაზე ბედნიერი წუთებია მაშინ, როდესაც შენი არსი გარეთ გამოდის, არ ღელავ წარსულზე და მომავალზე და გავხარ პატარა ბავშვს.მაგრამ არსებობს რაღაც, რაც ყველაფერს ცვლის. ჩვენ ამას ვალდებულებებს ვეძახით. მსაჯული ამბობს: „შენ ხარ ადამიანი ვალდებულებებით. გაქვს ბევრი საქმე, უნდა იმუშაო, იარო სკოლაში, გამოიმუშაო ფული“. ეს ვალდებულებები მუდამ უნდა გვახსოვდეს. ჩვენ სახე კვლავ იცვლება და სერიოზული ხდება. თუ დააკვირდებით როგორ თამაშობენ ბავშვები უფროსების როლს, შეამჩნევთ როგორ იცვლება მათი მიმიკა. „მე ადვოკატი ვარ“ – და მაშინვე დიდის სახეს ღებულობენ. სწორედ ეს ვართ – ბავშვები, რომლებმაც თავისუფლება დაკარგეს.სასურველი თავისუფლება, ეს არის თვითგამოხატვის თავისუფლება – ვიყოთ ის, რაც ვართ. მაგრამ თუ საკუთარ ცხოვრებას გადავხედავთ, ადვილი შესამჩნევია, რომ უმეტესად ვცდილობთ სხვას ვარგოთ, რათა საზოგადოებამ მიგვიღოს. ჩვენ არ ვცხოვრობთ საკუთარი სიამოვნებისთვის. ჩვენ საზოგადოებაში, ათასი ადამიანიდან, ოთხმოცდაცხრამეტი „მოთვინიერებულია“.სამწუხაროდ  ადამიანების უმეტესობამ არც კი იცის, რომ მათი თავისუფლება შეზღუდულია. შინაგანი ხმა მართალია ამბობს, რომ რაღაც ისე არ არის, მაგრამ სინამდვილეს მხოლოდ უმცირესი ნაწილი თუ აცნობიერებს.

ადამიანების უმეტესობა ვერ აცნობიერებს, რომ მსაჯული და მსხვერპლი მართავს მათ გონებას, რასაც თავისუფლების შანსი ნოლამდე დაჰყავს. ამ ყველაფრის გაცნობიერება, დამოუკიდებლობისკენ გადადგმული პირველი ნაბიჯია. იმისთვის რომ ვიყოთ თავისუფალი, აუცილებელია ვიცოდეთ, რომ არ ვართ თავისუფალი. ვიდრე პრობლემის მოგვარებას შევეცდებით, აუციებელია ვიცოდეთ თუ რაში მდგომარეობს მათი არსი.

გაცნობიერება ამ ყვალაფრის პირველი ნაბიჯია, რომლის შემდეგაც ერთხელაც იტყვით: „საკმარისია!“ და დაიწყებთ საკუთარი სიზმრის გარდაქმნას. პლანეტარული სიზმარი უბრალოდ ხედვაა, ის რეალურიც არ არის. თუ ეცდებით თქვენ სიზმარში არსებულ შეთანხმებებს და რწმენებს შეეწინააღმდეგოთ, დაინახავთ რამდენად შორს დგას ეს ყველაფერი ჭეშმარიტებისგან. დაინახავთ, რომ წლების ტანჯვამ ფუჭად ჩაიარა. რატომ? იმიტომ რომ, თქვენ თავში არსებული რწმენების სისტემა ტყუილზეა დაფუძნებული.

სწორედ ამიტომ არის მნიშვნელოვანი გავხდეთ საკუთარი სიზმრის მმართველი. სწორედ ამიტომ არიან ტოლტეკები სიზმრების ოსტატები.

თქვენი ცხოვრება, თქვენივე სიზმრის გამოვლინებაა; ეს ხელოვნებაა. თუ სიზმარი არ გაკმაყოფილებთ, ნებისმიერ დროს შეგიძლიათ მისი შეცვლა. სიზმრების მბრძანებლები საკუთარი სიზმრისგან შედევრებს ქმნიან; მართავენ ხილვებს და აკეთებენ არჩევანს. ყველაფერს თავის შედეგი აქვს, სიზმრების ოსტატი ამ შედეგებს აცნობიერებს.

ტოლტეკებთან არ არსებობს ლიდერი და ქვეშევრდომი. მათ საკუთარი სიმართლე აქვთ, რომელშიც თქვენ არ ცხოვრობთ. ტოლტეკი ხდება ბრძენი, ველური და კვლავ თავისუფალი.არსებობს სამი სახის ხელოვნება, რომელიც ადამიანს საშუალებას აძლევს გახდეს ტოლტეკი. პირველი – გაცნობიერების ხელოვნება. ეს ნიშნავს, გავაცნობიეროთ თუ ვინ ვართ სინამდვილეში. მეორე – ტრანსფორმაციის, საკუთარი თავის გარდაქმნის ხელოვნება. ეს არის შესაძლებლობა მოვიშოროთ მიჯაჭვულობა და გავთავისუფლდეთ. მესამე – ჩანაფიქრის (განზრახვა) ხელოვნება. ტოლტეკური თვალთახედვით, ჩანაფიქრი სიცოცხლის ის ნაწილია, რომელიც ენერგიის ტრანსფორმაციას ხდის შესაძლებელს. ეს ცოცხალი არსებაა, რომელიც იმ ენერგიას მოიცავს, რასაც „ღმერთს“ ვეძახით. ჩანაფიქრი, თვით ცხოვრება და უპირობო სიყვარულია. განზრახვის ხელოვნება, სიყვარულის ხელოვნებაა. ტოლტეკები, მსაჯულს, მსხვერპლს და რწმენათა სისტემას, ადამიანის გონებაში ჩაბუდებულ პარაზიტს ადარებენ. მათი აზრით, ყველა მოთვინიერებული ადამიანი ავად არის, რადგან მსგავსი ადამიანების გონებას პარაზიტი მართავს და შიშის შედეგად წარმოქმნილი უარყოფითი ემოციებით იკვებება. თუ ამ პარაზიტის აღწერას დავაკვირდებით, დავინახავთ, რომ ის სხვა არსებების ხარჯზე ცხოვრობს, წოვს ენერგიას და სამაგიეროდ არაფერს აძლევს, რითაც ნელ ნელა ანადგურებს მათ. ხსენებულ აღწერაში იდეალურად ჯდება მსაჯული, მსხვერპლი და რწმენათა სისტემა. ერთად ისინი, ემოციონალურ და სულიერი ენერგიისგან შემდგარ არსებას ქმნიან, რომლის ენერგიაც ცოცხალია. მართალია ის არამატერიალურია, მაგრამ ემოცია ხომ არამატერიალური ენერგიაა.  ასევე ჩვენი სიზმრებიც წარმოადგენენ არამატერიალურ ენერგიას, მაგრამ ვიცით რომ ისინი არსებობენ.ტვინის ერთ ერთი ფუნქცია, მატერიალური ენერგიის ემოციონალურად გარდაქმნაა. ჩვენი გონება ემოციების ქარხანაა. სიზმარხილვა ტვინის უმთავრესი ფუნქციაა.

ტოლტეკების აზრით, პარაზიტმა – მსაჯული, მსხვერპლი, რწმენათა სისტემა – მოახერხა თქვენ გონებაში შემოღწევა და მართავს სიზმრებს. პარაზიტი, თქვენი ცნობიერების  და სხეულის მეშვეობით ხედავს სიზმარს. ის შიშით გამოწვეული ემოციებით იკვებება და მათ ხარჯზე ცხოვრობს. თავისუფლება იმაში გამოიხატება, რომ თავად გამოვიყენოთ გონება და სხეული, ვიცხოვროთ საკუთარი ცხოვრებით და არა რწმენების სისტემის მიხედვით. როდესაც აღმოვაჩენთ, რომ გონებას მსაჯული და მსხვერპლი მართავს, ხოლო ჩვენი „მე“ კუთხეშია მიმწყვდეული, მხოლოდ ორი არჩევანი გვაქვს: პირველი – გავაგრძელოთ მსაჯულის და მსხვერპლის მოწოდებების მიხედვით ცხოვრება და ვიცხოვროთ პლანეტარულ სიზმარში. მეორე – მოვიქცეთ როგორც ბავშვები, როდესაც მშობლებს აქვთ მათი მოშინაურების მცდელობა. ჩვენ შეგვიძლია წინ აღვუდგეთ ყველაფერს, პარაზიტს გამოვუცხადოთ ომი და საკუთარი გონების და ტვინის გამოყენებით, დამოუკიდებლობა მოვიპოვოთ. სწორედ ამიტომ უწოდებენ შამანები თავს მეომრებს. ისინი გამუდმებით ებრძვიან ცნობიერებაში არსებულ პარაზიტს. მეომარია ის, ვინც აღუდგება პარაზიტის შემოჭრას და მათ ომს უცხადებს. იყო მეომარი, არ ნიშნავს, რომ ნებისმიერი ბრძოლიდან გამარჯვებული გამოხვალ, მაგრამ სჯობს ეცადოთ, გაიღოთ მაქსიმუმი და თავისუფლების თუნდაც მინიმალური შანსი გამოიყენოთ. ეს გზა იძლევა აჯანყების ღირსეულ გრძნობას და მიუხედავად იმისა, დამარცხდებით თუ გაიმარჯვებთ, გაქვთ გარანტია, რომ არ ხართ უმოქმედო მდგომარეობის მსხვერპლი.  საუკეთესო ვარიანტში, მეომარი პლანეტარულ სიზმარს, სამოთხის სიზმრად აქცევს.

სამოთხე, ისევე როგორც ჯოჯოხეთი, ჩვენს ცნობიერებაში არსებული მდგომარეობაა და ადამიანს მისი მიღწევა ჯერ კიდევ სიცოცხლეში შეუძლია, რადგან ღვთიური სასუფეველი ყველგან არის, ისევე როგორც ღმერთი. ამ ჭეშმარიტების შესაცნობად თავდაპირველად თვალები და ყურებია საჭირო.

საჭიროა პარაზიტისგან გათავისუფლება

პარაზიტი შეიძლება ათასთავიან ურჩხულს შევადაროთ. მისი ყოველი თავი, ჩვენ რომელიმე შიშს შეესაბამება. თავისუფლების მისაღწევად, აუცილებელია გაანადგუროთ ის. შესაძლებელია შიშის ყველა სახეობას სათითაოდ შევებრძოლოთ, რაც ნელ, მაგრამ რეალურ გზას წარმოადგენს. ყოველ გამარჯვებასთან ერთად, უფრო თავისუფლები ვხდებით.ასევე არსებობს მეორე მიდგომაც, რომლის მიხედვითაც, წყვეტთ პარაზიტისთვის საკვების მიწოდებას. თუ პარაზიტს აღარ გამოკვებავთ, ის საბოლოოდ განადგურდება. ამისთვის, შიშების მიერ გამოწვეული ნეგატიური ემოციების მართვაა საჭირო. მესამე გზას, სიკვდილით ინიციაცია ეწოდება, რომელსაც ხშირად ვხვდებით სხვადასხვა ქვეყნების ტრადიციებში და ეზოთერიულ სწავლებებში.ეს რიტუალი არსებობდა ეგვიპტეში, ინდოეთში, საბერძნეთში, ამერიკაში. ეს არის სიმბოლური სიკვდილი, რომელიც კლავს პარაზიტს და არ აზიანებს სხეულს. სიმბოლური სიკვდილის მეთოდს, წინამორბედ ორზე ბევრად სწრაფი ეფექტი გააჩნია, მაგრამ მისი შესრულება ბევრად რთულია და დიდი გამბედაობაა საჭირო. ამივე მეთოდი დეტალურად განვიხილოთ.

ტრანსფორმაციის ხელოვნება: მეორადი ყურადღების სიზმარი

უკვე იცით, რომ სიზმარხილვა, რომელშიც ამ მომენტში იმყოფებით, თქვენი სიზმრის შედეგია, რომელმაც თქვენი ყურადღება სრულად დაიპყრო და  რწმენების სისტემით გზღუდავთ. მოთვინიერების პროცესს, შეიძლება პირველადი ყურადღების სიზმარი ვუწოდოთ, რადგან სწორედ ამ გზით მოხდა თქვენი პირველი სიზმრის შექმნისას, თქვენი ყურადღების გამოყენება. საკუთარი თავის შეცვლის ერთ ერთი მეთოდი მდგომარეობს შემდეგში – ყურადღების კონცენტრირება რწმენებზე და შეთანხმებებზე მოვახდინოთ და შევცვალოთ ისინი. ამის კეთებისას, იყენებთ ყურადღებას და ქმნით მეორადი ყურადღების სიზმარს, იგივე ახალ სიზმარს. სხვაობა ის არის, რომ ამ ჯერად უკვე არ ხართ უდანაშაულო. ბავშვობაში არ გქონდათ არჩევანი, მაგრამ რადგან ბავშვი აღარ ხართ, თქვენი არჩევანია რის გჯეროდეთ და რის არა. იგულისხმება საკუთარი თავის რწმენაც.დასაწყისისთვის, ყურადღება თქვენს გონებაში არსებულ ბურუსს მიაქციეთ. გააცნობიერეთ, რომ  უწყვეტად ხედავთ სიზმარს, მხოლოდ ამ შემთხვევაშია მისი გარდაქმნა შესაძლებელი. როდესაც მიხვდებით, რომ ცხოვრებისეული უბედურებების მიზეზი ის არარეალური რწმენებია, რომლისაც გჯერათ, შეგიძლიათ დაიწყოთ მათი შეცვლა.მაგრამ ვიდრე რაიმეს შეცვლიდეთ, გააკეთეთ კონცენტრაცია იმაზე, რის ტრანსფორმაციაც გნებავთ და უმჯობესია იცოდეთ, რომელი შეთანხმებების გარდაქმნა გსურთ.

შემდეგი ნაბიჯია, გავიგოთ თუ რომელი შიშზე დაფუძნებული რწმენები გვზღუდავენ. გადახედეთ შეთანხმებების მთელ სისტემას და პარალელურად დაიწყეთ ამ პროცესში მათი შეცვლა. ეს ნამდვილი ოსტატობაა, რომელსაც ტოლტეკებმა ტრანსფორმაციის ხელოვნება უწოდეს. ამ დროს თქვენ ცვლით შიშზე აგებულ შეთანხმებებს და გონებას საკუთარი არჩევანით აპროგრამებთ. ტრანსფორმაცია მაშინ არის შესაძლებელი თუ ოთხი შეთანხმების მსგავს ალტერნატიულ სისტემას მიიღებთ. ოთხი შეთანხმების მიღება პარაზიტის მოცილების მიზნით გამოცხადებული ომის ტოლფასია. ეს საშუალებას მოგცემთ ბოლო მოეღოს ტანჯვას და ემოციურ ტკივილს, რაც სიცოცხლით ტკბობის საშუალებას მოგცემთ. ოთხი შეთანხმება ხელს შეგიწყობთ ტრანსფორმაციის პროცესში, დაგეხმარებათ გააფართოვოთ საკუთარი შესაძლებლობები და გახდეთ ბევრად ძლიერი. რაც უფრო ძლიერი ხართ, მით მეტ შეთანხმებაზე შეძლებთ უარის თქმას.საწყისისკენ მოძრაობას, უდაბნოში ყოფნასთან ვაიგივებ. იქ დემონებს ვხვდებით პირისპირ, რომლებიც უდაბნოდან დაბრუნების შემდეგ ანგელოზებად იქცევიან.ყოველ ჯერზე, როდესაც მორიგ ძველ შეთანხმებახზე უარს ამბობთ, უფრო მეტად ძლიერდებით. დაიწყეთ პატარა და ადვილი შეთანხმებებით, რომლებიც ნაკლებ ძალდატანებას საჭიროებენ. ამის შემდეგ შეგეძლებათ თქვენს გონებაში არსებული მთავარი დემონების დამარცხებაც. ტრანსფორმაცია, ჯოჯოხეთური სიზმრიდან გამოსვლის ერთ ერთი საშუალებაა. მაგრამ გაითვალისწინეთ, რომ  ყოველი მტანჯველი შეთანხმების მოშორებისას, საჭიროა მისი ახლით ჩანაცვლება, რომელიც გაგაბედნიერებთ და ძველი შეთანხმების დაბრუნებისგან დაგიცავთ. თავში მრავალი შეთანხმება გვაქვს, რომელთა გამოც ეს პროცესი შეიძლება უშედეგოდ მოგეჩვენოთ, მაგრამ მოიკრიბეთ მოთმინება და ნუ დაგავიწყდებათ, რომ თქვენი ცხოვრება წლების მანძილზე შესრულებული მოთვინიერების შედეგია და ერთ დღეში მისი დამსხვრევა ვერ მოხერხდება. შეთანხმებაზე უარის თქმა ურთულესი საქმეა, რადგან ყოველ მათგანში სიტყვის ძალაა ჩადებული (რომელიც ჩვენი ნების ძალას წარმოადგენს).შეთანხმებების შეცვლა დიდი ენერგიის ფასად დაგიჯდებათ. ყოველი ძველი შეთანხმება მრავალჯერადი გამეორების შედეგია, რის გამოც ტრანსფორმაციის პროცესშიც აუცილებელია გამეორების მექანიზმის გააქტიურება. ახალ შეთანხმებებთან სისტემატური მიბრუნება, თქვენ შესაძლებლობებს აფართოებს.

მეომრის  დისციპლინა: ქცევის კონტროლი

წარმოიდგინეთ, რომ ერთ ერთი დილას შესანიშნავ განწყობაზე გაიღვიძეთ, ენერგიით სავსე და ბედნიერი ხართ, მაგრამ საუზმისას მეუღლესთან შეკამათების გამო ხასიათი გაგიფუჭდათ. შელეპარაკების შემდეგ სიცარიელეს გრძნობთ, საშინელ განწყობაზე ხართ და მხოლოდ ტირილი გინდათ. გრძნობთ საშინელ დაღლას, მიდიხართ თქვენს ოთახში, წვებით და ცდილობთ გრძნობები წესრიგში მოიყვანოთ. დღე ფუჭად გადის, რადგან არ შეგწევთ არაფრის კეთების ძალა და ყველაფრისგან დამალვას ცდილობთ.

ყოველ დილით ვიღვიძებთ გარკვეული სახის მუხტით, იქნება ეს ემოციური თუ ფიზიკური ძალები, რომელთაც დღის მანძილზე ფუჭად ვხარჯავთ. თუ გრძნობებს ჩვენი ძალების გაფლანგვის საშუალებას მივცემთ, ისინი არც საკუთარი თავისთვის გვეყოფა და არც სხვისთვის.  როდესაც გაბრაზებული ხართ, გარშემო ყველაფერი სხვაგვარად არის და არაფერი გაკმაყოფილებთ. ყველაფერთან ერთად, ამინდითაც უკმაყოფილო ხართ – წვიმაც და მზეც ერთნაირად ცუდია. როდესაც მოწყენილი ხართ, გარემოც კი მეტ მოწყენილობას იწვევს. ხეები, წვიმა და ყველაფერი დანარჩენი, ცუდ განწყობას ამძაფრებს და უიმედობის გრძნობას იწვევს. გიჩნდებათ დაუცველობის გრძნობა და რადგან არ იცით დარტყმას საიდან ელოდოთ, გიჩნდებათ თავდაცვის სურვილი. ყველაფერი ეს ხდება მაშინ, როდესაც სამყაროს შიშის თვალებით უყურებთ.

ადამიანის გონება შეიძლება კანს შევადაროთ. წარმოიდგინეთ შეხება ჯანმრთელ კანზე. სხეულის ზედაპირი აღქმისთვის არის შექმნილი და შეხების მომენტი შესანიშნავი გრძნობაა. ახლა კი წარმოიდგინეთ ტრავმირებული კანი, ინფიცირებული ჭრილობით. ყოველი შეხება მტკივნეულია და ცდილობთ ჭრილობა დაფაროთ. ყოველი შეხება მეტად უსიამოვნო გრძნობაა და ტანჯვას იწვევს. ახლა წარმოვიდგინოთ მთელი კაცობრიობა კანის დაავადებებით. ადამიანები ერთმანეთს ვერ ეხებიან, რადგან პროცესი მტკივნეულია. ჭრილობა ყველას აქვს, ასე რომ ინფექცია და ტანჯვა ჩვეულებრივ მოვლენად ითვლება; სწორედ ეს გვჭირს დღეს.წარმოგიდგენიათ ურთიერთობები სამყაროში, სადაც ყოველ ჩვენგანს მსგავსი ჭრილობები აქვს? ერთმანეთთან ჩახუტებაც კი მტკივნეული პროცესი იქნებოდა. ადამიანის გონება ძლაიან გავს ინფიცირებულ კანს. ყველას აქვს ჭრილობები და ყოველი ჩვენგანი ინფიცირებულია ემოციონალური საწამლავით – შურით, სიბრაზით, ზიზღით და მოწყენილობით. უსამართლობა ხსნის ცნობიერების ჭრილობებს, რასაც ჩვენ ემოციონალური საწამლავით ვპასუხობთ. მოთვინიერების პროცესში, გონება იმდენად არის შხამით გაჟღენთილი, რომ ადამიანებისთვის ეს სავსებით ნორმალურია და ვერ ამჩნევენ. საქმე პლანეტის დისფუნქციონალურ სიზმართან გვაქვს, ხოლო ფსიქიურ დისფუნქციას შ ი შ ი  ეწოდება. ავადმყოფობის სიმპტომები რთავენ ყველა ემოციას და ადამიანს ტანჯვას აიძულებენ, აქედან ჩნდება ბრაზი, ზიზღი, დარდი, შური, ეჭვიანობა და ღალატი. როდესაც შიშის ფაქტორი ძალიან დიდია, გონება იწყებს დანებებას, რასაც სულიერ აშლილობას უწოდებენ.

თუ გავაცნობიერებთ, რომ ჩვენი გონებრივი მდგომარეობა არაჯანმრთელია, მივხვდებით, რომ არსებობს მკურნალობის მეთოდებიც. იმისთვის, რომ გავხსნათ ემოციონალური ჭრილობები და მოვაცილოთ შხამი, თავიდან დაგვჭირდება სიმართლე. გაინტერესებთ როგორ ხდება ეს? მიუტევეთ მათ, ვინც ოდესმე რაიმე გვაწყენინა. განა იმიტომ, რომ ისინი ამას იმსახურებენ, იმიტომ რომ ჩვენი თავი იმდენად გვიყვარს, აღარ გვსურს ვაგოთ პასუხი უსამართლობის გამო. მიტევება, განკურნების ერთადერთი საშუალებაა. ჩვენ მას მივმართავთ, რადგან საკუთარ თავს თანავუგრძნობთ.  „საკმარისია! მე აღარ ვარ საკუთარი თავის მსაჯული. ვწყვეტ საკუთარი თავის წამებას.  აღარ ვიქნები მსხვერპლი!“ თავდაპირველად მშობლებს, ძმებს, დებს, მეგობრებს და ღმერთს მოვუტევოთ. საბოლოოდ, აპატიეთ საკუთარ თავს და როგორც კი ამას გააკეთებთ, თქვენს გონებაში ბოლო მოეღება თვითრეფლექსიას. როგორც კი დაიწყებთ საკუთარი თავის მიღებას, გაგიჩნდებათ დიდი სიყვარული, რაც შეგაყვარებთ თავს ისეთად, როგორიც სინამდვილეში ხართ. ამგვარად იწყება თავისუფლება და მისი გასაღები პატიებაა.აპატიეთ თუ არა ვინმეს, გაიგებთ მაშინ, როდესაც ამ ადამიანთან შეხვედრისას არ გამოცდით არანაირ გრძნობას. თუ მის სახელზე არ გექნებათ არანაირი რეაქცია და ჭრილობაზე შეხებისას არ გამოცდით ტკივილს, მიხვდებით რომ ნამდვილად მიუტევეთ. სიმართლე სკალპელს გავს, რომელიც ტყუილის წყლულს ხსნის, რათა განკურნოს ჭრილობა. ტყუილი არის ის, რასაც უარყოფის სისტემას ვუწოდებთ. კარგია რომ ის გაგვაჩნია, რადგან ტყუილი ჭრილობის დაფარვაში გვეხმარება, მაგრამ როდესაც ქრება საწამლავი, აღარ ვსაჭიროებთ ტყუილს. ასევე აღარ არის საჭირო უარყოფის სისტემა, რადგან ჯანმრთელ გონებაზე, როგორს ჯანმრთელ კანზე შეხებისას, ტკივილი აღარ იგრძნობა. როდესაც ცნობიერება გაწმენდილია, შეხება სასიმოვნოა.ადამიანების პრობლემა იმაშია, რომ ისინი ემოციებს ვერ აკონტროლებენ. ადამიანის ქცევებს, გრძნობები აკონტროლებენ და ადამიანი არ აკონტროლებს თავიანთ გრძნობებს. როდესაც თავის კონტროლს ვკარგავთ, ვამბობთ იმას, რაც არ გვინდა რომ ვთქვათ და ვიქცევით საკუთარი სურვილის საწინააღმდეგოდ.ამიტომ არის აუცილებელი თქვენი სიტყვა იყოს უნაკლო და გახდეთ სულიერი მეომარი. ისწავლეთ ემოციების კონტროლი, რადგან შიშზე დაფუძნებული შეთანხმებების ახლებით ჩანაცვლება მოხდეს და შექმნათ თქვენი საკუთარი სამოთხე.

როგორ გავხდეთ მეომრები? მეომრებს გარკვეული დამახასიათებელი ნიშნები აქვთ. ისინი აცნობიერებენ, რაც უმნიშვნელოვანეს ფაქტორს წარმოადგენს. ჩვენ გონებაში მიმდინარეობს ომი, რომელსაც დისციპლინა ესაჭიროება, მაგრამ არა ჯარისკაცის, არამედ მეომრის დისციპლინა. საუბარია არა ინსტრუქციაზე თუ როდის რა ვაკეთოთ, არამედ დისციპლინაზე, რომლის მიხედვითაც ნებისმიერ სიტუაციაში ვიქნებით საკუთარი თავი.

მეომარს გააჩნია კონტროლი. კონტროლი არა სხვა ადამიანზე, არამედ საკუთარი ემოციების და თავის კონტროლი. თქვენ კარგავთ კონტროლს, როდესაც ახშობთ ემოციებს, რადგან გგონიათ, რომ ემოციების ჩახშობა კონტროლს ნიშნავს. ძირითადი განსხვავება მეომარსა და მსხვერპლს შორის არის ის რომ ეს უკანასკნელი ახშობს ემოციებს, ხოლო პირველი იმორჩილებს მათ. მსხვერპლი ახშობს, რადგან ეშინია გრძნობების ჩვენება, ასევე ეშინია ილაპარაკოს ის, რასაც ფიქრობს. სრულიად სხვაა ემოციების დამორჩილება, როდესაც მათი გამოვლინება ზუსტად საჭირო მომენტში ხდება, არც ადრე და არც გვიან. სწორედ ამიტომ არიან მეომრები უნაკლო, აკონტროლებენ ემოციებს და საკუთარ ქმედებებს.

სიკვდილით ინიციაცია: სიკვდილის ანგელოზის ჩახუტება

პირადი თავისუფლების მოპოვების უკანასკნელი ხერხი სიკვდილით ინიციაციაა. ამ დროს თვით სიკვდილს ვხდით მასწავლებლად და სიკვდილის ანგელოზი გვასწავლის როგორ ვიცხოვროთ. როდესაც გააცნობიერებთ, რომ არსებობა ნებისმიერ მომენტში შეიძლება შეწყვიტოთ, ერთადერთ ცხოვრებისეულ მომენტად იქცევა აწმყო.

გამოიყენეთ ყოველი მომენტი რათა ცხოვრებით დატკბეთ და იყოთ ბედნიერი. მაშინაც კი თუ სიცოცხლის ერთი კვირა დაგრჩათ, მაქსიმალურად შეიგრძენით ცხოვრების სისავსე. სიკვდილის ანგელოზი გვასწავლის, თითქოს ყოველი დღე სიცოცხლის უკანასკნელი დღეა და ხვალინდელი დღე არ დადგება. ყოველი დილა შეიძლება შემდეგი სიტყვებით დაიწყოთ: „გავიღვიძე და ვხედავ მზეს. მადლობელი ვარ, რომ კიდევ ერთი დღე შემიძლია წარმოვადგენდე საკუთარ თავს“. მე ამგვარად ვხედავ ცხოვრებას.სიკვდილის ანგელოზმა მასწავლა ვიყო გახსნილი და არ მქონდეს არაფრის შიში. ახლობლებს ვექცევი დიდი სიყვარულით და ვერიდები მათთან კამათს, რადგან ყოველი დღე შეიძლება უკანასკნელი აღმოჩნდეს. თქვენ შეგიძლიათ ცხოვრების სწორედ ასეთი წესი აირჩიოთ და მოემზადოთ სიკვდილით ინიციაციისთვის. ამ პროცესში თქვენი ძველი სიზმარი სამუდამოდ გაქრება და მსაჯულზე, მსხვერპლზე და რწმენათა სისტემაზე მხოლოდ მოგონებები დარჩება, თვით პარაზიტი კი მოკვდება. პარაზიტის მოკვლა არ არის ადვილი, რადგან მსაჯული და მსხვერპლი ბოლომდე მედგრად იბრძოლებენ.

პლანეტარულ სიზმარში ცხოვრება სიკვდილს წააგავს. სიკვდილით ინიციაციაციისას ვღებულობთ მკვდრეთით აღდგომის განუმეორებელ შანსს. მკვდრეთით აღდგომა იგივე საკუთარი თავის პოვნაა – გავხდეთ მოუთვინიერებელი ბავშვივით თავისუფლები. ტოლტეკების აზრით, სწორედ ამას გვასწავლის სიკვდილის ანგელოზი. მოდის და ამბობს: „ყველაფერი მე მეკუთვნის! თქვენი მეუღლე, შვილები, მანქანა, კარიერა, ფული – ყველაფერი ჩემია. როდესაც მოვისურვებ უკან წავიღებ. ასე რომ გამოიყენეთ სანამ გაქვთ.“სიკვდილის ანგელოზს მიაქვს წარსული, ის რაც უკვე მკვდარია და აღარ არსებობს. ჩვენ კი აწმყოთი ვცხოვრობთ. პარაზიტს კი უნდა, რომ წარსული ვატაროთ ზურგით და ვიცხოვროთ იმით, რაც აღარ არსებობს.  როგორც შეიძლება იცხოვროთ წარსულში და სიამოვნებაა აწმყოში მიიღოთ?სწორედ ამას გვასწავლის სიკვდილის ანგელოზი. დატოვეთ წარსული და იცხოვრეთ დღევანდელი დღით. ეცადეთ გააკეთოთ ყველაფერი, რომ შეასრულოთ ეს შეთანხმებები. ეცადეთ დღესვე დაიწყოთ.

დღეს ახალი სიზმარი იწყება.

ავტორი: მიგელ რუისი

თრგმანი: მანგალა

მეოთხე შეთანხმება

ეცადეთ ყველაფერი მაქსიმალურად კარგად აკეთოთ

ნებისმიერ სიტუაციაში, ეცადეთ აკეთოთ ყველაფერი მაქსიმალურად კარგად. მაგრამ იცოდეთ, რომ თქვენი შესაძლებლობები ყოველთვის ერთნაირი არ იქნება. გამომდინარე იქიდან, რომ ყველაფერი ცოცხალი იცვლება დროში, თქვენი მონდომება, პერიოდულად, როგორც მაღალი, ისევე შედარებით დაბალი ხარისხის შედეგებით დასრულდება. შესაძლებლობები, დილით, დასვენებულ მდგომარეობაში ბევრად დიდია, ვიდრე საღამოს, როდესაც გადაღლილი ხართ. მეტი შეგიძლიად როდესაც ჯანმრთელი ხართ და ნაკლები – ავადმყოფობისას; ისევე როგორც ფხიზელი შეძლებთ ბევრად მეტს, ვიდრე ნასვამ მდგომარეობაში. თქვენი პოტენციალი დამოკიდებულია თქვენივე სულიერ თუ ფიზიკურ მდგომარეობაზე.

ზემოთაღნიშნული გარემოებების გამო, შესაძლებლობები იცვლება წუთიდან წუთამდე, საათიდან საათამდე, დღიდან დღემდე – ისინი იცვლება დროში. ოთში შეთანხმების ჩვევებად გამომუშავების პროცესში, უმჯობესდება „მაქსიმალურად კარგად“ კეთების ხარისხი.

ამისდა მიუხედავად, დაიხარჯეთ მაქსიმალურად. მაგრამ თუ გადაამეტებთ, საჭიროზე მეტი ენერგია დაიხარჯება, საბოლოოდ ძალა არ გეყოფათ და მიზნისკენ მიმავალი გზა გაგრძელდება. საქმეს თუ ნაკლები მონდომებით მოეკიდებით, გაჩნდება სასოწარკვეთილება, თვითჯანსჯა, დანაშაულის გრძნობა და წუხილი.

ნებისმიერ სიტუაციაში, ყველაფერი აკეთეთ მაქსიმალურად საუკეთესოდ. ავადმყოფობის ან დაღლილობის შემთხვევაშიც, დახარჯეთ ძალების მაქსიმუმი და აღარ გექნებათ მიზეზი უსაყვედუროთ საკუთარ თავს. აღარ გაჩნდება დანაშაულის გრძნობა და სინდისის ქენჯნა.

ერთი ადამიანი, მწუხარების გადასალახავად, ბუდისტურ ტაძარს ესტუმრა და მასწავლებელს დაუწყო ძებნა, რომელიც დაეხმარებოდა. როდესაც იპოვნა, შეეკითხა:

– თუ დღეში ოთხ საათს მედიტაციას დავუთმობ, რა დრო დამჭირდება ტანჯვის გადასალახად?

მასწავლებელმა შეხედა და უპასუხა:

– თუ დღეში ოთხ საათს მედიტაციას დაუთმობ, შესაძლოა ტრანსფორმაციას ათ წელიწადში მიაღწიო.

კაცმა ივარაუდა რომ კიდევ უფრო მეტი წარმატების მიღწევა იყო შესაძლებელი და იკითხა:

– თუ დღეში რვა საათს დავუთმობ?

მასწავლებელმა კვლავ შეხედა და უპასუხა:

– ამ შემთხვევაში შესაძლოა ოცი წელი დაგჭირდეს.

– მაგრამ რატომ დამჭირდება ამხელა დრო მაშინ, როდესაც მედიტაციისთვის განკუთვნილ დროს გავაორმაგებ? – იკითხა კაცმა.

მასწავლებელმა უპასუხა:

– აქ არ ხარ იმისთვის, რომ მსხვერპლად გაიღო სიხარული ან სიცოცხლე. აქ ხარ იმისთვის, რომ თავი ბედნიერად იგრძნო და გიყვარდეს. თუ შეძლებ, მედიტაციას ორი საათი დაუთმე, შენ კი ამის ნაცვლად რვა საათზე საუბრობ. საბოლოოდ გადაიღლები, მთავარი მიზანს ზურგს აქცევ და ვერ დატკბები ცხოვრებით. მაქსიმალურად დაიხარჯე და დაინახავ, რომ მედიტირების პროცესის ხანგრძლივობისგან დამოუკიდებლად შეგიძლია იცხოვრო, გიყვარდეს და თავი ბედნიერად იგრძნო.

ყველაფრის მაქსიმალურად კარგად კეთებისას, გაივლით სავსე ცხოვრებას. მუშაობის ხარისხი აიწევს და ამასთანავე ბევრს შეძლებთ საკუთარი თავისთვის. ბედნიერი ცხოვრების გრძნობა აქტიურობის მაღალი მაჩვენებლისას ჩნდება. ყველაფრის უკეთესად კეთებისას, ადამიანი მაქსიმალურად აქტიური ხდება.

ასეთი ცხოვრება არის ცხოვრების და ქმედებების სიყვარულიდან გამომდინარე მოქმედება და არა ჯილდოს მოლოდინში გატარებული სიცოცხლე. ადამიანების უმეტესობა სწორედ პირიქით იქცევა და მოქმედებენ მხოლოდ მაშინ, როდესაც რაიმეს მიღებას ელიან. ამ დროს ვერ ტკბებიან თვით პროცესით, რის გამოც სრულყოფილად ვერ მიეცემიან ვერაფერს.

მაგალითად, ადამიანების უმეტესობა, ყოველდღიურად, სამსახურში გაწეული სამუშაოს საფასურად აღებული ხელფასის გამო მიდის. როდესაც ხელფასს მიიღებენ, ერთი სული აქვთ მოვიდეს კვირის ბოლო, რომ მოდუნების საშუალება მიეცეთ. მუშაობენ გასამრჯელოს გამო. აქტიური ქმედებების გარეშე კი სამსახური დამამძიმებელ ტვირთად იქცევა.

ეს ადამიანები მთელი კვირის მანძილზე რთულ პირობებში მუშაობენ  და გადაღლილობას უჩივიან, რადგან თავს ვალდებულად თვლიან და სამსახურისგან სიამოვნებას ვერ ღებულობენ. მათ აუცილებლად უნდა იმუშაონ – ოჯახს შენახვა ესაჭიროება. ამ დროს სასოწარკვეთილ მდგომარეობაში იმყოფებიან და ხელფასის მიღება აღარც ახარებთ. მათ აქვთ მხოლოდ ორი თავისუფალი დღე, რათა გააკეთონ ის რაც უნდათ. მაგრამ რას აკეთებენ? – ცხოვრებას გაურბიან. თვრებიან. საკუთარი ცხოვრება ეზიზღებათ. როდესაც  ზიზღის გრძნობა გვიჩნდება, ვიწყებთ საკუთარი თავისთვის ზიანის მიყენებას.

მეორეს მხრივ, როდესაც თვით ქმედება გახდება მიზანი და სამაგიეროდ არაფერს ელოდებით, დაინახავთ რომ ყველაფერი რასაც აკეთებთ, სიამოვნებას მოგანიჭებთ. რა თქმა უნდა გასამრჯელოს მიიღებთ, მაგრამ მასზე მიჯაჭვული არ იქნებით. გასამრჯელოს მიღების იმედის გარეშე ადამიანი ბევრად მეტს მიაღწევს ვიდრე წარმოუდგენია. თუ სამსახური მოგვწონს და ყველაფერს მაქსიმალურად კარგად ვაკეთებთ, ცხოვრებითაც ვტკბებით.

ამგვარად მოქცევისას, არ აძლევთ „მოსამართლეს“ თქვენი განკითხვის ან ბრალდების საშუალებას. ყველაფრის მაქსიმალურად კარგად კეთებისას სინანულის გრძნობა აღარ ჩნდება. 

ამ შეთანხმების მიღწევა და შესრულება არც თუ ადვილი საქმეა, მაგრამ წარმატების შემთხვევაში, ის ნამდვილად ათავისუფლებს ადამიანს.

როდესაც მაქსიმალურად იხარჯებით, ისწავლეთ საქმეში აღიქვათ საკუთარი თავი; გააცნობიერეთ რას აკეთებთ და ისწავლეთ საკუთარ შეცდომებზე. შეაფასეთ შედეგები და ეცადეთ საქმე მაქსიმალურად კარგად აკეთოთ, რაც გაცნობიერებულ მდგომარეობას კიდევ აამაღლებს.

„აკეთეთ მაქსიმალურად კარგად“, არ გავს სამსახურს, რადგან თქვენ ტკბებით პროცესით. როდესაც თვით პროცესით ხართ კმაყოფილი და სამუშაოს დასრულების შემდეგ უსიამოვნო გრძნობა არ გრჩებათ, ნიშნავს თქვენ სრულ ძალას ახმართ საქმეს. მაქსიმალურად იხარჯებით, რადგან ეს ნამდვილად გსურთ და არა იმიტომ რომ გინდათ გარშემომყოფებს ან შინაგან მოსამართლეს ასიამოვნოთ.

თუ თქვენ იძულებული ხართ იმოქმედოთ და მხოლოდ ამ გრძნობით უდგებით საქმეს, შეუძლებელია აკეთოთ საქმე მაქსიმალურად კარგად და საკუთარი შესაძლებლობები ბოლომდე გამოიყენოთ. მხოლოდ მაშინ ხარჯავთ შესაძლებლობებს ბოლომდე, როდესაც პროცესი გაბედნიერებთ და კეთების მომენტში ტკბებით.

ქმედება – სიცოცხლის სისავსეა. უმოქმედობა – მისი უარყოფა.

პასიურობა, საკუთარი თავის გამოვლინების შიშის გამო წლობით ტელევიზორის წინ ჯდომაა. თვითგამოხატვა კი ქმედებაა. თავში შეიძლება მრავალი საოცარი იდეა მოგდით, მაგრამ მხოლოდ ქმედება ცვლის სიტუაციას. იდეის რეალიზაციის გარეშე არაფერი გამოვლინდება, გამომდინარე აქედან არ იქნება შედეგი და გასამრჯელო.

საუკეთესო მაგალითი ფორესტ გამპია, რომელსაც არანაირი განსაკუთრებული იდეა არ ქონია, მაგრამ მოქმედებდა. იყო ბედნიერი, რადგან მაქსიმალურად იხარჯებოდა და რაიმე სარგებლის იმედი არ ჰქონდა, თუმცა უხვად იქნა დაჯილდოებული.

იმოქმედოთ, ნიშნავს იცხოვროთ. გარისკეთ მოიკრიბეთ ძალა და გამოხატეთ თქვენი სიზმარი. ეს არ არის საკუთარი სიზმრის სხვებზე მოხვევა – თავის გამოხატვის უფლება ხომ ყველას აქვს.

ყველაფრის საუკეთესო გზით კეთება ძალიან კარგი ჩვევაა. მაქსიმალურად მივეცემი ყველაფერს რასაც ვაკეთებ და ვგრძნობ. ყველაფრის მაქსიმალურად კარგად კეთება ჩემ ცხოვრებისეულ რიტუალად იქცა, რადგან ასე საკუთარი სურვილისამებრ ვიქცევი.

მაგალითად, შხაპი ჩემთვის რიტუალია, რითაც მთელ სხეულს ვატყობინებ თუ როგორ მიყვარს ის. ვგრძნობ და შევიგრძნობ წყალს, რომელიც სხეულს მბანს. ვცდილობ შევასრულო სხეულის მოთხოვნილებები და მივიღო ის მაქსიმუმი, რომელსაც ის მე მაძლევს.

ინდოეთში არსებობს რიტუალი პუჯა, რომლის დროსაც თაყვანს სცემენ, აბანავებენ და სიყვარულს უძღვნიან ღმერთის სხვადასხვა ინკარნაციებს, თავიანთ თაყვანისცემის ობიექტებს. ხშირად მანტრებსაც კი უმღერიან. თვით თაყვანისცემის ობიექტი არაფერს ნიშნავს. მთავარი რიტუალის შესრულებაა და ის თუ როგორ წარმოთქვამენ: „მიყვარხარ ღმერთო“.

ღმერთი სიცოცხლეა – სიცოცხლე  მოქმედებაში. საუკეთესო საშუალება თქვათ „ღმერთო მიყვარხარ“, არის იცხოვროთ ისე, რომ ყველაფერი მაქსიმალურად კარგად აკეთოთ. საუკეთესო საშუალება თქვათ  „შენი მადლობელი ვარ ღმერთო“, წარსულის დატოვება და ახლანდელ მომენტში ცხოვრება. მიეცით ცხოვრებას ის, რასაც მოითხოვს. თუ დატოვებთ წარსულს, ამით საკუთარ თავს ახლანდელ მომენტში ცხოვრების საშუალებას მისცემთ და დატკბებით ამ მომენტში არსებული სიზმრით.

მაშინ, როდესაც წარსულის სიზმარში ცხოვრობთ, არ შეგიძლიათ დატკბეთ იმით, რაც ამჟამად ხდება, რადგან გამუდმებით გინდათ, რომ ყველაფერი იყოს არა ისეთი, როგორიც სინამდვილეშია. თქვენ, აწმყოში, მოცემულ მომენტში ცხოვრობთ და არ გაქვთ მოგონებების დრო. თუ ვერ ღებულობთ სიამოვნებას იმისგან, რაც უშუალოდ ამ მომენტში ხდება, მხოლოდ სანახევროდ ცოცხლობთ, რის გამოც გიჩნდებათ საკუთარი თავის სიბრალულის გრძნობა, წუხილი და ცრემლი.

ბედნიერების უფლება დაბადებიდან გაქვთ. ეს არის სიყვარულის, ნეტარების განცდის და მათი განაწილების უფლება. თქვენ ცოცხალი ადამიანი ხართ, ამიტომ იცოცხლეთ და დატკბით. ნუ ეწინააღმდეგებით ცხოვრებას, რომლითაც გაჯერებული ხართ, რადგან ღმერთით ხართ გაჯერებული. თქვენი არსებობა ღმერთის, სიცოცხლის და ენერგიის არსებობის დამადასტურებელია.

არ გვევალება რაიმეს ცოდნა ან გაუმჯობესება. მნიშვნელოვანია ჩვენი ყოფა, რისკი და ცხოვრებით ტკბობა. თქვით „არა“, როდესაც გინდათ თქვათ „არა“ და თქვით „კი“ როდესაც გინდათ თქვათ „კი“. თქვენ გაქვთ უფლება იყოთ ის, რაც ხართ.

მაგრამ მხოლოდ იმ შემთხვევაში ხართ ის, რაც სინამდვილეში ხართ, თუ აკეთებთ ყველაფერს რაც თქვენ შესაძლებლობებშია. საპირისპირო შემთხვევაში უკუვაგდებთ უფლებას ვიყოთ საკუთარი თავი. ეს თესლი აუცილებელია ჩვენ ფიქრებში გამოვზარდოთ. თქვენ არ გჭირდებათ კონკრეტული ფილოსოფიური ცოდნა. არ გჭირდებათ ის, რომ აუცილებლად გღებულობდნენ. საკუთარ ღვთაებრიობას თქვენივე ცხოვრებით და საკუთარი თავის და სხვების სიყვარულით გამოხატავთ. სიტყვებით „მე შენ მიყვარხარ“ ღმერთი გამოხატავს თავის თავს. 

პირველი სამი შეთანხმება იმუშავებს მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ ყველაფერს მაქსიმალურად კარგად გააკეთებთ.

ნუ გექნებათ იმედი, რომ მაშინვე მიაღწევთ სიტყვებში სიზუსტეს. თქვენი ჩვევები ძალიან ძლიერია და მყარად არიან აზრებში ჩამჯდარი, მაგრამ თქვენ შეგიძლიათ აკეთოთ ყველაფერი რაც თქვენ შესაძლებლობებშია.

ნუ იფიქრებთ, რომ არასოდეს მიიღებთ რაიმეს საკუთარ თავზე; უბრალოდ აკეთეთ ამისათვის მაქსიმალურად ყველაფერი.

ნუ იოცნებებთ, რომ არასოდეს გააკეთებთ ვარაუდებს, მაგრამ მიუხედავად ამისა, მაინც შესაძლებელია ვეცადოთ და ამგვარად ვიცხოვროთ.

თუ ყველაფერს შეძლებისდაგვარად კარგად გააკეთებთ, ჩვევები როგორებიც არის სიტყვის ბოროტად გამოყენება, ყველაფრის საკუთარ თავზე მიღება და დასკვნების გამოტანა შესუსტდება და შემდეგ საბოლოოდ დაკარგავთ მათ. არ ღირს საკუთარი თავის ფუჭი განსჯა და დანაშაულის გრძნობის გაღვივება თუ ამ შეთანხმებებს ვერ შეასრულებთ. აკეთეთ მაქსიმუმი და სიმსუბუქის გრძნობა გაჩნდება, მაშინაც კი თუ განაგრძობთ ფუჭი დასკვნების გამოტანას, ბევრი რამის საკუთარ თავზე მიღებას და თუ თქვენი სიტყვა არ იქნება ყოველთვის უნაკლო.

მაქსიმალურად დახარჯვისას, ტრანსფორმაციის პროცესი მოგიცავთ. ოსტატი პრაქტიკაში იზრდება. ყველაფერი რაც ოდესმე გისწავლიათ, დაგამახსოვრდათ გამეორების შემდეგ. წერა, მანქანის ტარება, სიარული, გამეორებების ხარჯზე ისწავლეთ. ასევე გამეორების მეშვეობით ისწავლეთ მშობლიური ენა. ყველაფერი ეს მოქმედებაა.

იყავით გულწრფელი საკუთარ თავთან მიმართებაში, და ყველაფერი დროის ამბავია. ოდესმე უსათუოდ მიაღწევთ იმას, რაც გსურთ. არ არის საჭირო ხედვა ან ჯდომა და საათებით მედიტაციაში ყოფნა. მთავარია იყოთ ადამიანი. პატივი ეცით საკუთარ თავში ქალს ან მამაკაცს. პატივი ეცით სხეულს, დატკბით მისით, გიყვარდეთ, კვებეთ, გაწმინდეთ და უმკურნალეთ. ისწავლეთ აკეთოთ ის რაც მისთვის სასიამოვნოა.

არ არის აუცილებელი ეთაყვანებოდეთ ღვთისმშობელს, ქრისტეს ან ბუდას. აკეთეთ ეს თუ გნებავთ, თუ ეს სიამოვნებას მოგიტანთ. თქვენი სხეული ღმერთის გამოვლინებაა და ყველაფერი შეიცვლება, თუ მის პატივისცემას ისწავლით. თუ მის ყოველ ნაწილს და ორგანოს სიყვარულით მოეპყრობით, ფიქრებში სიყვარულის თესლს დათესავთ და მის ზრდასთან ერთად შეძლებთ უსაზღვროდ შეიყვაროთ საკუთარი სხეული.

მაშინ ყოველი მოქმედება გადაიქცევა რიტუალად, რომლითაც ღმერთს სცემთ პატივს. ამის შემდეგ, მომდევნო ნაბიჯით, პატივი ეცით უმაღლეს გონს, გრძნობებით, რწმენით და ყველანაირი „სწორი“ და „არასწორი“ გაგებით. ყოველი თქვენი აზრი ღმერთთან კავშირში იქნება და დაიწყებთ განსჯის და სიტყვის ბოროტად გამოყენების გარეშე ცხოვრებას.

თუ ოთხივე შეთანხმებას ასრულებთ, აღარ მოგიწევთ ჯოჯოხეთში ცხოვრება. თუ თქვენი სიტყვა უნაკლოა, არაფერს ღებულობთ საკუთარ თავზე, არ აკეთებთ ფუჭ დასკვნებს და ყველაფერს შეძლებისდაგვარად საუკეთესოდ აკეთებთ, უმშვენიერეს ცხოვრებას მიიღებთ.

ოთხი შეთანხმება ტრანსფორმაციის ფლობის შედეგია – ეს ტოლტეკების ერთ ერთი მიღწევაა. ჯოჯოხეთს გარდაქმნით სამოთხედ. პლანეტარული სიზმარი გარდაიქმნება თქვენ პირად სამოთხის სიზმრად.

ეს არის სრული ცოდნა – მიიღეთ და გამოიყენეთ.

მიიღეთ და პატივი ეცით მათ მნიშვნელობასა და ძალას. ეცადეთ პირნათლად შეასრულოთ ოთხივე შეთანხმება. დღესვე შეგიძლიათ ასეთი შეთანხმება შეადგინოთ:

მაქსიმალურად ვეცდები შევასრულო ოთხი შეთანხმება.

ეს იმდენად მარტივი და ლოგიკურია, პატარა ბავშვიც კი გაიგებს. არ არის საჭირო მათ შესასრულებლად  განსაკუთრებული ძალის და ნების ფლობა. რატომ? რადგან თქვენ გარშემო მუდმივად წინაღობებია. ყველაფერი იმუშავებს იმაზე, რომ ჩვენ გავტეხოთ პირობა და არ შევასრულოთ შეთანხმებები. პრობლემა პლანეტარული სიზმრის სხვა დანარჩენ შეთანხმებებშია. ისინი დიდ ძალას ფლობენ და მოქმედებენ ჩვენზე.

ამიტომ ეცადეთ გახდეთ დიდებული მეომარი და მონადირე, რომელიც სიცოცხლის ფასად დაიცავს ოთხ შეთანხმებას. ამაზეა თქვენი ბედნიერება, თავისუფლება და ცხოვრების სტილი დამოკიდებული. მეომრის მიზანი ამ ყველაფრის გადალახვა და ჯოჯოხეთის სამუდამოდ თავიდან აცილებაა. როგორც ტოლტეკები გვასწავლიან, ჯილდო, ტანჯვის ადამიანურ გამოცდილებას უნდა აღემატებოდეს და ღმერთის განსხეულებად იქცეს. სწორედ ეს არის ჯილდო.

ჩვენ ნამდვილად გვჭირდება ძალების სრული მობილიზება რათა შეთანხმებები შევასრულოთ. ბევრჯერ დავეცი, მაგრამ ყოველ ჯერზე ვდგებოდი და წინ მივდიოდი. ერთი წამით არ გამჩენია საკუთარი თავის შეცოდების გრძნობა. ყოველი დაცემისას შთავაგონებთ თავს: „თუ დავეცემი, აუცილებლად მეყოფა წამოდგომის ძლა. მაინც გავაკეთებ!“. დასაწყისში ძალიან ჭირდა, მაგრამ ყოველ ჯერზე მიადვილდებოდა.

თუ დაეცემით, ნუ დაადანაშაულებთ საკუთარ თავს. ნუ მიანიჭებთ შინაგან მოსამართლეს სიამოვნებას, გაქციოთ მსხვერპლად. იყავით მომთხოვნი საკუთარი თავის მიმართ, ყოველ ჯერზე წამოდექით და შეადგინეთ შეთანხმება „მართალია დავარღვიე შეთანხმება და არ იყო ჩემი სიტყვა უნაკლო, მაგრამ კვლავ ვეცდები. ჩემი სიტყვა იქნება ზუსტი, არაფერს მივიღებ საკუთარ თავზე, არ შევქმნი ფუჭ ვარაუდებს და ყველაფერს მაქსიმალურად კარგად გავაკეთებ“.

თუ შეთანხმებას დაარღვევთ, ახლიდან დაიწყეთ მომდევნო დღეს. თავიდან ძალიან რთული იქნება, მაგრამ ერთ დღესაც მიხვდებით რომ გაადვილდა და საკუთარ ცხოვრებას თავად განაგებთ. ოთხი შეთანხმების წყალობით შეამჩნევთ თუ როგორ შეიცვალა თქვენი ცხოვრება.

არ არის აუცილებელი იყოთ რელიგიური და ყოველ დღე ეკლესიაში იაროთ. თქვენში სიყვარული და ღირსების გრძნობა იზრდება. თქვენ ამას შეძლებთ. მე თუ შევძელი, თქვენც აუცილებლად შეძლებთ. ნუ იფიქრებთ მომავალზე, იყავით აწმყოში, გააკეთეთ კონცენტრაცია ახლანდელ მომენტზე. იცხოვრეთ დღევანდელი დღით. მაქსიმალურად კარგად შეასრულეთ ახალი შეთანხმებები და მალე ყველაფერი შეიცვლება.

დღეიდან ახალი სიზმარი იწყება.

ავტორი: მიგელ რუისი

თრგმანი: მანგალა